Arkadaş..

Duramadım yazmadan..Hani yoğundun Aslı..kırdın zincirlerini demezler mi adama..

Saat olmuş nerdeyse 5,şube boşalmış,yeşil çayımı almışım,tüten dumandan etrafa tarçın kokusu yayılmış,benim Jo Malone English Pear&Freesia ile bütünleşmiş..Şubedeki yoğun insan kokusunu bir nebze hafifletmiş..Derkeeeeeeennn arkadaşım bütün bir güzelliği tek bir cümle ile dağıtmış..tüm bu güzelliklere rağmen :)..''Aslı sen ne tür bir insansın?''

''Ne tür olmamı istersin?'' dedim..

Güldü...

1-Dürüstsün,hem de herkesin gözü kapalı güveneceği kadar
2-Sabırlısın beni delirtecek kadar
3-Bazı bazı buz gibisin yanına yaklaşamayacak kadar
4-Bi de tuhaf zevklerin var,kova burcu insanısın işte tipik diye ekledi devam etti..şimdi hepsini yazamayacağım..

Çok severim kendisini,tatlı kızdır..doğru da söyledi de olay nerden buraya geldi onu hatırlayamadım şu an..Neyse..Çok oralı olmadım..sonra daldım kendi kendime..


Aslında uyuz ötesi biri olabiliyorum,çok nadir sinirlenirim ama delirdiğimde kalp kırarım,sonra üzülürüm iş işten geçer..Çiçeği burnunda anneyim ama vicdan azabı duyuyorum zaman zaman..Deren'i ihmal ediyormuşum gibi geliyor..Hafta sonları mesela,çünkü beynim cuma akşamından pzt sabahına kadar annem gelene kadar yani Deren'den hiç ayrılmamam gerektiğini söylüyor..Bir yandan da kendim için yapmak zorunda olduğum işler gelip kamp kuruyor beynimin diğer köşesine..Hoop diye geçiyor h.sonu..Nasıl geçtiğini anlamıyorum bile..Yoruldum derken içimden ''Ne yaptın ki?!!'' diyorum..Evde olmak istiyorum..Deren'den ayrılmamacasına..Sonraaa lohusalık zamanlarım geliyor aklıma,deli gibi kaşındığım zamanlar..Aynanın karşısına geçip yandan ''anne bu göbeğim böyle mi kalacak,yok ben bittim,benden bi halt olmaz artık'' diye annemi perişan ettiğim günler..İlk haftalardaki ızdıraplarım,canımı sıkan olaylar..Deren kucağımdayken ''Ya düşerse şu an,kafasını çarparsam ya,ben bu çocuğu büyütebilecek miyim?ya göğüslerim böyle kalırsa,sürekli süt akarsa,ben hep böyle kalırsam!!!''diye geçen binbir türlü..saçma sapaaan düşünceler..

Bak dedim herşey geçiyor Aslı,kızın da büyüdü,dişi bile çıktı..sen eski Aslı olmak üzeresin :) ramak kaldı..

Koşarak eve gitmek istiyorum artık...bugün cumaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Mercimek..

Öyle böyle bir yoğunluk yok şu günlerde başımda..Müşterilere yetişemiyorum,hem ziyaretler hem şube derken kendimden geçiyorum akşama doğru..Bu sebepten gün içinde Deren'i sormak için annemi dahi zor arayabiliyorum..Geçen hafta yine böyle yoğun günlerden birinde ısrarla çalan telefonumun sesinden önemli birşey olduğunu anladım..Arayan annem..

''Aslı Deren'in dişi çıkmış''

Ne!!diş mi..doktor demişti ki daha diş belirtisi yok????

Delirdim tabii ki sevinçten :) Diğer yandan da çok üzüldüm..Yavrum demek ki bu yüzden sürekli uyuklayıp oramı buramı kemiriyordu,cırcır durumları şiddetle devam ediyordu tüm muz kürlerimize rağmen :( ve ben hiçbirşey anlamadım..Öküz Aslı...hiç mi kontrol etmezsin,doktorun dediğine bu kadar mı güvenirsin..

Uzun lafın kısası minik bir prinç tanesi şu an derenin alt damağına konmuş durumda :) kaşıkta hafif tık tık sesleri,parmağımda tatlı bir acı :) artık o minicik mağaranın içine kar yağmaya başlayacak..ufaktan ufaktan..canım yavrum büyüyorsun gözümün önünde,koştururcasına..anan da çalışıyo ki ilerde sen daha güzel bir hayat yaşa,iyi okullara git,güzel,faydalı bir insan ol diye...seni bir seviyom bir seviyom anlatamam :)

zart,zort,zurt

''Hiç kimse İzmir Çipura'sına sazan muamelesi yapmaya kalkmasın''

Yılmaz Özdil'i okuyun arkadaşlar...

Ankara...

Doğduğum,büyüdüğüm,okuduğum,hayatımın şehri (idi) Ankara..

Artık sevmez oldum bu şehri,giderek artan,insanı delirten trafiği,griliği,memnuniyetini giderek kaybeden insanları..sevmiyorum artık bu şehri..Deniz'i olan,insanları gülen,birbirinden günaydını esirgemeyen ''insanların'' olduğu bir şehre gitmek istiyorum..Göçmek istiyorum,sülalecek..hiçbir zaman kötü düşünmeyen,moralini bozmayan ben,artık istemiyorum bu şehri..

Deren'imi başka bir şehirde büyütmek,onunla birlikte yeni yerler keşfetmek,yeniden öğrenmek istiyorum..Minik kuzumun ilerde güler yüzlü,mutlu bir yavru olmasını istiyorum..Büyüdükçe aslında onu ne kadar çok sevip ne kadar çok düşündüğümü,hayatımın merkezinde olduğunu daha iyi anlıyorum..Umarım bütün isteklerim gerçekleşir bambaşka bir hayatımız olur Emoş,ben ve Deroş'un...

Pazartesi...

Haftanın ilk günü sendromunu ağır geçiriyorum bugün..

Normalde etkilenmem pazartesi günlerinden,sendromunu da yaşamam ama bugün Deren'den çok zor ayrıldım..Belki de gün geçtikçe artık iyice yakınlaştığımızdan olsa gerek..Deroşuuummm,anneeeem...ne şekilde seslenirsem sesleneyim farketmiyor tık hemen kafa bana doğru dönüyor.Bugün sabah da kapıdan tam çıkarken bir çevirdi kafasını..bir baktı..eridim..içimde kopan fırtınayı anlatamam hiçkimseye...Kokusu resmen üstüme sinmiş..normalde birlikte uyumuyoruz ama birkaç gecedir saat 3-4 sularında mıyıl mıyıl mıyıldanmaya başlıyor,hoop kucaklayıp alıveriyorum koynuma..uyuyoruz beraber..Yapmamam gerekiyor sanırım,alışmaya başladı mı ne anlamadım..mıyıllara taviz yok bundan böyle!!

Hafta sonunu sürekli beraber geçirdiğimiz için olsa gerek pazartesileri böyle oluyorum kanımca...Cuma akşamları Deren'le birbirini çok uzun zamandır görmeyen iki dost gibi oluyoruz..hani ayrı gayrı ne kadar süre geçerse geçsin gördüklerinde birbirlerini yine kördüğüm olan arkadaşlar vardır ya..Aslı,Tuğba,Müjde :) gibi..O misal işte..Cuma akşamları bi başlıyoruz hamur olmaya..pazartesi sabah ayrılana kadar..geziyoruz,tozuyoruz,oynuyoruz....alışveriş en büyük keyfimiz :) sadece Deren ve benim..Emre artık bayılmak üzere alışveriş merkezlerinden..ama çare yok..buz gibi havada ne kadar dolaştırabilirim..eve hapsetmek de olmaz..gidiyoruz mecburen biyerlere..pazar günü de aynı şekilde bir alışeriş merkezi günü geçirdik..süpper ciciler aldım miniğime,dayanamıyorum..biliyorum 2 ay zor giyecek ama elimde değil kaybediyorum kendimi..ama sadece Deren için..

Aklıma gelmişken çoook uzun bir aradan sonra ilk kez bir Türk sanatçısının CD'sini aldım,hiç de tarzım olmayan bir kişidir esasen kendisi,Murat Boz..Ne güzel bir albüm yapmış,doyamadım dinlemeye..ama asıl anlatmak istediğim şudur ki benim kulağıma eşşeğin bacağı kaçmış..CD'de 2. parça ''Aşklarım Büyük Benden''...

Şarkının nakarat bölümünde diyor ki..

Biter mi dünyada yenisi bitmez derken
Ben yine çalıp alırım aşkı koynuma seherden
Yıllanmış sevdalarımı bir çıkar sanma senden
Sen bile inanamazsın aşklarım büyük benden..................

Bense aynen şöyle mırıl mırıl mırıldanıyorDUM...

Biter mi dünyada yenisi bitmez derken
Ben yine çalkalarım aşkı koynuma severken
Yıllanmış sevdalarımın biri çıkar sandım senden
.....falaaan filan...


Ya diyorum ne diyor buralarda..hem böyle deyip hem saçmalıyormuşum zaar..kulağım süperdir esasında,mütevazilik yapamıcam,bilmediğim şarkı yoktur,sevmesem de hemen ezberlerim çat diye...yaşlanıyorum belki de..kulağına s....m Aslı dedim içimden..iyi ki biyerde falan söylemedim yerin dibine girerdim töbe bidaha da çıkamazdım :)

2. ve 6. parçalar super duper bu arada....aklıma super duper love geldi

Laylayloooommmmmmmmmmmmmmmm..

Deren'den sonra...

 Annem çocukluğumuzdan bu yana küt kesim,sarı ve fönlü saçlarıyla hayranlık uyandırmıştır hem kardeşimde hem bende..Bayılırdık onun kıyafetlerini,ayakkabılarını giymeye,makyaj malzemelerini kurcalamaya..belki de çalışan bir anne olmanın sebebiyle her daim bakımlıydı..emekli oldu yine aynı şekilde devam etti..taa ki Deroş doğana kadar :) dün gece bir baktım ikimize de..annemin saç baş uçuşmuş,bedeni eşofmanla bütünleşmiş..ben dersen saç öbeği artık kafamda bir kuş yuvasına dönmüş,gözlerim hepten küçülmüş,geceliğin simetrik olan dikişleri savrulmuş..Deren bir annemin kucağında,bir benim kucağımda uyumaya çalışıyor..saat 10 dan 1 e kadar aynı tonda huuulamamıza rağmen uyumuyor..uyutmuyor.....
İşte o hengamede..

''Annecim sen olmasaydın ben ne yapardım?'' dedim..''Sen de Deren'in bebeğine bakacaksın,borcunu ödemiş olacaksın,benim anneme ödediğim gibi'' dedi..Gerçekten yapamazdım sanırım..daha doğrusu çok ama çok zorlanırdım..Çünkü çalışan bir anne için çocuğunun emin ellerde olması,eve döndüğünde mis gibi bir evle karşılaşıp sıcak sofrasını hazır bulması büyük bir nimet..Anneme ne yaparsam ne kadar teşekkür edersem az..Tabii ki canım kardeşim,en yakın arkadaşım,Deroş'umun biricik teyzesi Esroş'un hakkını yiyemem..annemin en büyük destekçisi..onlar benim herşeyim..

Çok şey değişti hayatımızda Deren'den sonra..Özellikle de Esroş'umun,canım annecimin ve benim yani hepimizin hayatında :) Tabii ki Babişko Emre'nin de..ama o baba olarak elinden gelen özveriyi gösterse de anne olmak çok farklı bir durum,herşeyine dikkat eder oluyor insan..önceki hayatı gibi sorumsuz olamıyor,saçmalama şansı kalmıyor..gerçi mantıksız davranan bir insan olmadım hayatımın hiçbir evresinde ama şimdi daha bir dikkatli oldum,daha çok sevgi dolu oldum,daha çok hoşgörülü oldum,ufak şeylere daha bir mutlu olur oldum..,daha sakin,daha yapıcı..kısacası oldum da oldum..Her geçen gün daha farklı şeylerine şahit oluyorum kızımın..kahkahası,çığlığı,agusu,bugusu,kokusu...herşeyi farklılaşıyor..büyüyor..paylaşımlarımız farklılaştıkça,arttıkça ben kabıma sığmaz oluyorum,günler yetmiyor,yavruma doyamıyorum..

Deren'im..kuzum..zeytinim..seni çok seviyorum..

Uzun..

Tüm sube toplandık 9.05'de kapının önüne,her Yil olduğu gibi....Ne sireni çaldı okulun,ne kornasini yirtarcasina çalan,ne bizim gibi 1 dk sinı ayıran...anlamadılar bile ne olduğunu.Bi ara atm nin orda bı saskin''abla kredi kartımdan para cekemiyorum bi bak hele'' diyordu..içimden neler gecti o an sevgili kardesim için tahmin bile edemezsiniz.akkoyunlu olmuş herkes..malesef..Deren'im sen bunları okurken acaba ne olacak halimiz..

Yılmaz Özdil'i okuyun,pütürsüz diline!!yine hayran kaldım..

......

Vaziyet...

An itibariyle tatili bitirmiş bulunmaktayım..

Deros'u Jessie J.ile uyutmuş olmanın verdigi şaşkınlıkla yarın ise gidileceği gercegini kabullenme asamasindayim..

Kabullenemiyorum..

Kar yağsa,yollar kapansa..mucize olsa :)) kizimla uyusam öğlene kadar sarmaş dolaş..

Wuuuwww uyandı bizim tombikcan :sok: amantanrııım

Huuuuu huu..

Kulağımda hala bu ses..huuuuuuu hu

Deren uyuyamadı gün gece,saat 11 i geçiyordu ben hala huuluyordum..

Akşam buluşmalarımız çok heyecanlı bizim..arabadan inip binaya girene kadar olan süre neyse de asansörde bitmiyor 7 katı çıkmak...neyse..kapı açılıyor,annemin kucağında bir kartopu :) benim çanta bi yana,ayakkabılar bi yana savruluyor o anda...başlıyoruz öpüşüp koklaşmaya,tabii ki benden çok memişleri özlüyor ben bilmem mi..5 dk kadar seviştikten sonra başlıyoruz cop cop..dün de böyle başladı ama yorgun bitti..saat 9 u geçirmez benim kız..ama dün nerdeyse 12 yi görecekti..kucağımda pışpışladım,evi dolaştık,birlikte yattık,ayağımda salladım,dizime koydum....ne yaptıysam uyumadı..ben sızmak üzereyken koydum yatağına,kendi kendine hımmm hıımmmmlayarak uyudu..ooohh dedim..yorulduğum için veya başka bir sebepten değil..Deren uykusuz kaldığı içindi tüm endişem..minik kuzum büyüyor mu ne..

Deren'im benim :) canım kuzummm...

KAR..

Kar'ı çok severim,çocukluğumdan bu yana..azıcık bile atıştırsa içim açılır,sanki güneş açmışçasına mutlu olurum..olurdum daha doğrusu....

Bugün Van'a kar yağdığını söylediler,içim karardı resmen,gözümün yaşı durmaz oldu,ben çok etkilendim bu depremden,herkes eminim üzülmüştür,vicdanı olan herkes ağlamıştır ama benim rüyalarıma giriyor artık..

Dün Azra bebekle yattım gece..atamadım bebeğin yüzünü gözümün önünden,kapatıyorum gözlerimi.. yüzü,ayakları geliyor hemen gözümün önüne..Allah'ım dedim o minicik beden nasıl dayandı onca saat,annesini düşündüm..nasıl geçmiştir ki o saatler,kendimi koydum onun yerine,o kadar dayanır mıydım?bilmiyorum ki..

Kaç yüz çocuk vardır titreyen şu an,aç olan,gitmek istiyorum,maddi değil sadece manevi olarak da orda olmak istiyorum ama imkansız..Allah'ım bir mucize olsun..bir mucize..

Ben sonrayı bekleyemedim..

Tuğba aradı az önce;

''Sen Deren'e kardeş yapmıcam diyosun ya inatla'' dedi bir hışım...............

''Eeeeeeeeeeeeeee''dedim..

''Fikret Bila'nın son yazısını okudun mu?okumadıysan hemen oku'' dedi....

Gözyaşlarıma hakim olamıyorum hala..Ama dedi okuma şu an ben mahvoldum..sen de salya sümük olursun diye uyardı beni..ben dinlemedim..

Nur içinde yat Hikmet Bila...

Karanlık..

Dün geçirdiğim en kötü Pazar'lardan biriydi..

Cumartesi günü gece yattıktan sonra epey bir süre uyuyamadım,hiç alakasız olarak aklımdan 99 depremi geçti,yakından yaşamış biri olarak kendi kendime ''ya kızım gecenin bi körü nerden gelir bu saçma sapan şeyler aklına'' dedim ve Deren'le ilgili dÜşüncelere dalarak uyudum..Ertesi gün de şok..kendimden korktum resmen..tarifi mümkün olmayan bir şekilde üzüldüm,onca insan,bir yandan bu denli bir soğuk,Allah'ım dedim yardım et herkese..

Eskişehir'deki öğrencilik yıllarıma rastlamıştı o felaket..ve beni evde tek yakalamıştı..Yaz okuluna kaldığım için tatilimi perişan etmiştim..ev arkadaşım 2 gün sonra gelecekti..zaten o günden sonra evde tek başıma mecbur olmadıkça kalamam,aşırı korkarım..o kadar enteresandır ki bu öykü..Üniversite yıllarını evde geçirenler bilir,tatilden dönüncebuzdolabı tamtakır olduğu için büyük market alışverişi yapılır eve,bizde kim giderse önce o yapardı,ya da ikimiz birlikte gidersek beraber yapardık..Migros'a kendim gitmiştim o gün,alışverişten ziyade dolaşmak maksatlı..Biraz gezdikten sonra birkaç torbayla dışarı attığımda kendimi ilk dikkatimi çeken gökyüzüydü..yahu dedim ne kalabalık,deli gibi yıldız var,hiç böylesini görmedim diye geçirdim içimden..Eve döndüğümde korktuğumu hatırlıyorum,resmen sebepsiz,belki okuyanlar diyecek ki sallama kızım..Ama beni tanıyanlar iyi bilir 6. hissim deli kuvvetlidir benim..Neyse..gece uyuduktan sonra tak diye uyandığımı hatırlıyorum,başucumdaki saate baktım,iki buçuk civarı..sonra korkudan kafamı gömdüm pikenin içine..ama ne mümkün bu sefer de sıcaktan uyuyamıyorum..onca debelenmenin ardından yatağımın hopladığını hatırlıyorum..ben hayatımda öyle bir korku yaşamadım desem...aklıma deprem gelmiyor,sanıyorum ki üç harfliler geldi ve beni sallıyorlar..içimden dua bile edemedim o anda korku ve paniğin verdiği titremeyle..tüm günün verdiği kasvet de vardı zaten.......neyse..çılgın gibi sallandıktan,daha doğrusu hopladıktan sonra inanılmaz bir gürültüyle son bulan titremenin ardından ışığı yakmak için düğmeye uzandığımda elektriklerin de kesildiğini görünce deliriyordum..çığlıklarla anladım deprem olduğunu..

Düşünsenize halimi,tek başıma,evde,elektrik de yok,telefonuma sarılıyorum sinyal yok.derken nasıl oldu anlamadım ama telefonum çaldı,babam..''Aslım iyi misin deprem oldu sakın korkma''diye bağırıyordu..iyi olduğumu haber verdikten sonra saatlerce telefonum çalışmadı..apartmanın önünde insanların arasında aptal aptal bakınarak bekledim..neyi bekliyorsam,çocuk aklı işte..bas git di mi....böyle işte benim deprem hikayem..ki ben hiçbir yara bere almadan atlattım..şu an Van'da kimbilir kaç kişi vardır kurtarılmayı bekleyen..kimbilir nasıldır caddeler,sokaklar,insanlar..kaç kişi evsiz barksız kalacak,kaç kişinin ocağı sönecek..Allah'ım sen bilirsin yine en doğrusunu,karşı gelmek gibi olmasın ama felaket üstüne felaket..Çok üzgünüm,insanları gördükçe orda olmak istiyorum,birinin bile yarasını sarsam,pansuman bile yapsam yetmez mi....Ne diyeyim bilmiyorum ki..ne denir..Allah'ım yardım et...
..............................................................................................................................................................

Bu sabah...

Bugün zor ayrıldım Deren'den..

Alnım ve kaşlarım kızarmaya başladı,burnumun ucu pembeleşti,off dedim içimden saçmalama..zor tuttum kendimi,ağlamadım ama..dua ettim gece yatarken,Allah'ım dedim bu sabah da uyanmasın,ama tak diye açtı gözlerini tam emerken..normalde özellikle bu beslenme seanslarında uyur,uykusu yoksa bile sızar,yorulur..Bugün uyumadı..moralim bozuldu,yol boyunca aklımdan çıkmadı..sürekli fotolarımıza bakar oldum..nasıl adapte olacağım şu an için bilmiyorum.zor çok zor..

Ama gözüm arkada değil,annem ve kardeşim sağolsunlar,benden çok daha iyi bakıyorlar miniğime..zaten keyfi yerinde az önce kahkaha sesleri,çığlıkları duyuluyordu telefondan...Ben ne yapardım onlar olmasa..Esra'ya baktıkça Deren'e kardeş yapmak istiyorum..Çünkü Esruş benim herşeyim,en yakınım,kardeşim,ablam,sırdaşım..istiyorum ki Deren'in de böyle bir kardeşi olsun..ama zor işte o da zor..bencillik mi ediyorum bilmiyorum ama..

Bir de Tuğba'm vardır,esa'm..15 yıllık dostum,aramızda kilometreler de olsa her gün konuştuğum,dertleştiğim canım arkadaşım,taaa üniversite yıllarından..müjüm,tuğbişim ve ben :) ama üçümüz de ayrı şehirlerde.........hiç kavga ettiğimizi hatırlamam,bırakın kavgayı ses tonumuzu bile yükseltmemişizdir birbirimize..kalplerimizi kırmamışızdır..Deroş'umun da eminim böyle arkadaşları olacaktır..İnşallah olur...Mutlu,huzurlu bir hayatı olsun..uzun ömrü olsun yarabbiim..Herkesin evladının,sadece benimkinin değil........

Sahalara Dönüş....

 Eveet..dönüyorum..şaka değil,bankacılıkta biz portföylerin işi dışardadır,satış yapmaktır,yani ekmek sahadadır :) ben de dönüyorum sahalara..emlakçılar,oto bayileri,mevduat müşterileri...eskiden öyle bir konsantre giderdim ki bunlara..şimdi aklımın bi köşesi minik kuzumda olacak,ne yapıyor acaba?ne yedi?uyudu mu?.....mi,mu,mi,mu...pöööf Aslı bi kendine gel kızım yaaa..

 Salı sabah 8 de teker döner maalesef..hatta daha da erken..bi yandan da garip bi heycan var içimde,özledim gibi,heycanı özledim,blok para beklemeyi,EFT ekranını kontrol etmeyi,müşteriyi sanki paranız gelse de olur gelmese de edasıyla arayıp sonra tutuşmayı,çılgın müşterilerimi,çetrefilli kredileri,topuklu ayakkabılarımı,güzel kıyafetlerimi,saçlarımı açık bırakmayı,boynuma krem ve parfüm sürmeyi,makyaj yapmayı...Derenim sen herşeye değersin gerçi,kızma bana bunları okuduğunda..konuşur gibi yazıyorum işte,içimden geldiği gibi..aylardır parfüm banyosuna hasret kaldım,iki fıs kesmiyo beni..boynumu,yüzümü yalayıp yuttuğun için her daim uzak duruyorum kozmetiklerden..niiye?yine seni düşündüğüm için niye olacak minik fasulyemm..ben nasıl dayanıcam onca saat  sensizliğe ya..hey Allahım..

 Tam 1 ay olmuş en son yazımdan bu yana..nasıl geçti onca gün hiç anlamadım..belki de Deren büyüdüğünden,artık aramızda farklı bir bağ olduğundan,beni artık tanıdığından belki de....ya da artık gece hariç gündüz pek uyumadığından :) sürekli ilgi bekler,ıngıl ıngıl ıngıldar oldu..ıngıldıyo evet,garip bi ses,bana ''ıngıl'' diyomuş gibi geliyo,onun için de ses çıkardığı zaman ''kızım neden ıngıldıyosun?'' diyorum başlıyo gülmeye..ee kitap okuyorum,saçma sapan danslar,yemek seansları,banyo,bilmem ne derken bi bakıyorum gece olmuş Deren sızmış ben de artık bayılmışım..unutmuş gitmişim sosyalleşme adına herşeyi..gerçekten unutmuşum,ne haber izleyebiliyorum,ne gazete okuyabiliyorum..Deren'le alakalı değil bunlar,yüreğim dayanmıyor,şehitlere özellikle,düşünüyorum onları da annesi benim Deren'i büyüttüğüm gibi öpe koklaya büyüttü,besledi..dağılıyorum,deliriyorum,oğlum olsaydı askere göndermezdim diyorum,saçma düşüncelere dalıyorum..ya geçen bi böcek gördüm evde,refleksle üstüne bastım,çok korkarım böceklerden..sonra dedim ya bu da anneyse,çocuklarına yiyecek götürüyorsa..Allahım dedim ne yaptım..işte bu derece değiştirdi annelik beni..eskiden olsa pat,küt önüme çıkan böceği ezerdim,vıcığı çıkana kadar..şimdiki Aslı daha uysal :) o ne ya..uysal da ne demek at mıyım ben..

 Laftan lafa geçmiş gibi olcam ama at deyince aklıma geldi..şimdi inekten halliceyim,e malum süt meselesi,Deren şükürler olsun ki anne sütüne bayılıyo..geçenlerde annemdeydim,eski bikaç foto geçti elime,eski dediğim 2 sen önceki,çığlık kıyamet annemi çağırdım..''annneeeee dedim şu halime bak ne kadar gençmişim''annem tabii ki bi anne olarak''ay Aslı ooof ödümü patlattın deli misin,ne farkın var''dedi ve devam etti..''biraz karnın kaldı,zaten kadın 6.ayından sonra toparlamaya başlar,senin iskeletin güzel,eski haline döneceksin,biraz zaman geçsin kilo vermeye başlayacaksın'' wuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuww o ne ya şoka girdim..neeee yani hiç mi kilo vermedim ben,onu mu demek istiyosun anacuuuuuum..before after gibi olmuşum ya,ooooof eski halime dönesim var,iştahım hepten kapandı,şu emzirme devam ettiği sürece ben bu milkalıktan sıyrılamam arkadaş..vay bana vaylar bana..

 Daha çok anlatacaklarım var ama Deren uyanıyor,emiş gücünü gösterecek zaar..öpenzi..

Iyyk nefret ederim bu laftan,öpenzi ne ya..

Son 5 hafta...

Bağırıp,etrafa çatasım var..garip bir psikoloji içindeyim..

Deren'le ayrılacağız 5 hafta sonra..ben işe,o anane yahut babanneye..ya da dönüşümlü olacak işte bilmiyorum..şimdilik kimse paylaşamıyor..bakalım neler olacak?annemle başlarız sanırım..

Ben her iki annemin de canıyım kuşkusuz,Deren de onlar için candan daha da can..biliyorum belki benden bile daha iyi bakacaklar..ama çok kötüyüm...fena bir durum..pek fena..Çok alıştım tüm gün onunla birlikte olmaya,oooooohh istediğimiz gibi herşeyi yapmaya,uyumaya,boğuşmaya,banyo seanslarına,alışverişlere,küçük oyunlara..yine yapacağız ama sadece hafta sonları..çünkü ben işten gelene kadar kızım uyumuş olacak muhtemelen..bu çocuk olayı zor,g.tüne güvenmeyen yapmasın,kendime hakim olamıyorum neler yazasım var neler bilemezsiniz..bi de ikinci ne zaman diye soruyorlar..çok beklersiniz..

Kendi bebeğimi kendim büyütemeyeceğim...acı..

Annem ve babama inanamıyorum özellikle anneme..bizi nasıl büyütmüşler o devirde,hiçbir istediğimizi iki etmeden hem de..gecenin köründe gözleme isterdik,kalkar yapardı üşenmeden,hem de yufkayla falan da değil....ucundan yiyip bırakırdık,biz yatardık o evi toparlayıp ertesi günün yemeklerini yapardı bir de..sonra da sabahın köründe tekrar işe,tüm gün ayakta o kocaman kağıtlara yapılan çizimler,ufacık maketler...çocukken hatırlıyorum o maketlere bakarak rüyalara dalardım,nasıl enteresan gelirdi o minicik ağaçlar,arabalar,binalar..Kayınvalidem desem o da farksız, tam 3 çocuk..ikisini de zaten çok seviyorum ama Deren olduktan sonra o kadar anladım ki kıymetlerini..özellikle annemin..eskiden de çok dikkat ederdim ama şimdi kırk kez düşünüyorum yanlışlıkla kalbini kırmamak için...öff bile dememek lazım gerçekten onlara.... Şimdi ben de öyle olacağım,Deroş ne isterse yapacağım :) belli bir ölçüde diyelim..şımartmadan...

Yine de şükür herşeye..ama canım çok sıkkın a dostlar....hiçbiryere gidesim yok..

Şekeypayeeeem :)

Defile yapıyoruz..

 Son günlerdeki en büyük zevkimiz..Ne yapalım,evde bir başımıza bunalıyoruz..Süslüyorum,püslüyorum fotoğraf çekiyorum,sarılıp öpüşürken :) gülerken,ağlarken.....2000 civarı fotomuz olmuş..dün uzun aradan sonra sevdiğim 4 arkadaşıma yolladım fotosunu,biri çok büyüdüğünü söyledi,diğeri anasının kızı dedi,bir başkası dilini yedi,diğeri bu saçlara nasıl dayandın dedi...ama bana benzeten yine olmadı malesef :) ya herşeyi mi babadan alır bir çocuk..herşeyi ama herşeyi..bana hiçbiryeri benzememiş :) Emre'yi makinaya koymuşlar,küçültüp,minik bir bebek haline getirmişler gibi..bakalım büyüdükçe değişecek mi?değişmese de mühim değil..sağlıklı ya yetiyor bize :)

 Gardrobunu temizledim,annem sürekli söyledi ama dinlemediğim için bir küçük valiz kıyafeti çıktı,artık olmayan,küçük gelen birsürü kıyafet..takımlar,elbiseler,tulumlar...hiç giydiremediklerim bile var..işte boşuna dememişler büyük sözü dinle diye..napalım bu şekilde öğrenecekmişim demek ki..bizimkiler diyor ki ''aman hepsini iyi sakla yepyeniler,2.
giyer''...alooo..huuuu..kimsenin sorduğu yok bana :) tamam kardeş çok önemli katılıyorum ama Deren'im yeter bize..ben ona hem anne hem kardeş olurum,ben kız kardeşi olurum,babası da erkek kardeşi olur :)) bakalım görelim ya hayırlısı..büyük konuşmamak en iyisi..

 Bugün kontrolümüz vardı,doktor herşeyin çok iyi gittiğini söyledi,daha sonra 3 ayda göz kontrolü yapıldığı için bizi göz polikliniğine gönderdi..Doktor Deren'in gözlerini muayene ederken pat diye miyop var mı aillede dedi..pesss dedim ya..Allahım dedim inanamıyorum..Emre'yle gözgöze geldik :)..kim miyop bilin..tabii ki babamız..normaldir dedi doktor,kız bebek %90 babaya çeker,siz 2. yi erkek yapın..hı hı tamam dedim..Emre zevkten küp şeker o sırada tabii ki..ilerde miyop olma ihtimali bir parça da olsa varmış..tıp ne kadar ilerlemiş ya,3 aylık bebeğin ilerde miyop olabilme ihtimalini anlıyorlar..:)) inşallah olmaz tabii ki..olsun da tek derdimiz bu olsun..

 Birazdan Deren'le pasta yapacağız..akşam arkadaşımıza giderken götürmek için..bayılırım kek,pasta muhabbetine..özellikle yapmasına tabii ki..uzunca bir süre böyle şeyler tüketmek yasak bana..bu hamilelik,doğum,bebek iyi hoş da..göbek problem oluyor..ödemler kolay atılamıyor..artık mekik çekmek ve detaylı spor için son haftam..bundan sonra rahatça herşeyi yapabileceğim,serbest :)

 Bugünlük bu kadar...Deren'i banyo yaptırıp doooğru mutfağa..hadi bakalım.........

Müziğin gücü...........

Deren dün geceden bu yana huzursuz..

Sürekli bir ıhlama pıhlama hakim çocukta..

Gaz dedim,saatlerce pıtpıttan sonra çocuğun da içi dışına çıktı,benim de elim koptu ama yok..hiç hem de..

Uykusu var belli..gözler kıpkırmızı çığlıklar falan atıyo kesik kesik..

Ninni söyleyerek pışpışlamaya falan kalktım hepten delirdi,yaw anne ne diyosun gibisinden..

Agu bugu yaptım,gıdıklamalar falan..yok..tık yok..

Gerçi sürekli müzik dinletiyorum genellikle,cd si var,classical music for babies,onu koyuyorum dvd ye gün içinde..hamilekyen de dinlemiştim..sakinleşiyordu huzursuz olduğu dönemlerde..fakat işe yaramadı bugün için...ben de farklı birşey denemek istedim..

 Phil Collins'le başladık,sonra Culture Club,Lionel Richie,Cyndi Lauper,Wham,Genesis,Depeche Mode (çok hard olmayanından :))),Simply Red,Madonna,Roxette...ya aklıma şu an gelmeyen tüm 80 ler işte..Deren'e yükledim hepsini :))) ben de bunlarla büyüdüm çünkü,13 yaşında bir teyzeyle 15 yaşında bir dayısı olunca insanın çocukken ve aynı evde yaşarlarsa normaldir..tam 80 ler zamanı işte,onlar yarattı benim müzik zevkimi..benden de kızıma hatıra kalacak..bitti artık bebekler için klasik müzik bilmem ne..kendi dinlediklerimi dinleteceğim Deren' e de..gerçi beni şaşırttı biraz ama olsun :)) ..çok alakasız olarak Texas Summer Son'da bayıldı..sızdı kaldı..uyudu...şarkının girişi belki etkiledi ufaklığı :) beni bile kendimden ediyor...texas işte ya boşuna sevmiyorum ben onları yıllaaardır..belki de tesadüf onca karmaşadan sonra (o muhteşem parçalar kuvvetle muhtemel işkence gelmiş de olabilir :)) yorgun düştü yavrucağım...ama sonuca bakarım her zaman olduğu gibi..uyudu mu?sakinleşti mi?evet..o zaman no prob.

ZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz....................................

Anne ben manyak oldum....

Bu isimde bi tv şovu mu ne vardı,anne ben manyak oldum..bbg evini tiye alan..ordan geldi aklıma ama ben hakkaten manyak oldum..birsürü seye takar oldum Derenle ilgili,burda yazmıcam çünkü aklıma geldikçe sacmaliyorum..kötü seyler iste,ya düşerse,ya hastalanırsa......hepsi olacak illaki ama elimde değil deliriyorum iste..böyle biseymis demek ki annelik....

Bi de taktım 2 gündür..iste sacları düz mü olacak acaba,parmakları nasıl olacak?vücut yapısı,huyu,suyu...oooohoooooooo..ıttırıvıttırı düşünceler..sacları düz olur kuvvetle muhtemel,ama renginden tutun da diğer söylediğim hiçbirşeyi kestiremiyorum..bu da ayrı bir keyif...zamanla tanık olacağız herseyine..

Ama asıl itiraf etmek istediğim birsey var..nefret etmiştim halbuki,ne kadar da sevinmiştim.hamileliğin verdigi birseydi sanırım..sigara mereti..dün aksam redbulvotkayla karşılıklı raksettiler gözümün önünde..duyan da sarhoş,keşin biri zannedecek.alakası yok halbuki ama girdi aklıma napiiim...Allah'tan süt verdigim için ikisine de dokunamam..Allahım at su saçma düşünceleri kafamdan.......

Uykusuzluktan oluyo hep bunlar..sarıyorum bişeylere iste..

Çok uykum var,gözlerim zaten normalde çizgi gibi,hepten kayboldular.. ama Deren uyanmak üzere..

Uyku girdi bedene,gözler oldu çedene..

vınnnnnnnnnnnnnnnn...........

İzledikçe izliyorum,tesadüfen geyiğine çektik halbuki ama çok gülüyorum :)

Deli kız ya..anasının kızı..

Kucağımda yeni sızdı..saat 02.30

Bas gaza yavrum bas gazaaaaaaaaaaaa :)

E artık ben de uyumalıyım biraz................

marşmelovum deroşum...

Deroşum nerdeyse 3 aylık..
16 Ağustos itibariyle 3.ayı bitmiş olacak..geçti işte koskoca 3 ay.şıp diye..amma 3 yazdım yaaa :)
Kaldı 2.5 ay...daha sonra yine ayrılık zamanı,aynı annemle ben gibi,8-10 saat ayrı kalacağız kızımla..
Pencere kenarına tünerdim Ayşe'yle..Ayşe kim mi?o zamanlarda bana güzeller güzeli gelen,popülerliği tavan yapmış barbie bebeğim,saçları taramaktan koyun yününe dönmüş,yüzü gözü tükenmez kalem rötuşlarıyla dolu...ööf neyse işte otururduk cam kenarına,pervaza daha doğrusu (ne kadar da minikmişim),ananem de yazık üzülürdü halime,pervane olurdu peşimde..belki annemden de daha iyi bakmasına rağmen olmazdı işte,ne yapsa mutlu olmazdım belirli bir saatten sonra..beklerdim saat 6'ya kadar her akşam..köşede görününce bizim minik kuş,geldiği yolun ortasına kadar koşardım,sürekli düşerek..annemin,Aslı koşmaaaa diye koştuğunu hatırlarım..geçen annemle andık o günleri..güldük epey benim halime..darısı kızımla benim başıma :)
Deroş gerçi ilk başlarda küçük olacağı için anlamayacak belki de..daha sonra da zaten okul öncesi olacak..pisi pisi kopatım..evet..daha 3 aylık çocuğun okul öncesi için en iyi okulları belirlemiş bulunmaktayım..deli miyim ne..3 sene var daha önümüzde..hayırlısı

İlk fotoğrafı doğduğu gün..
Diğeri 2 aylıkken
En son poz verdiği banyodaki hali de geçen haftadan :)

Annesinin kuzusu büyüyor işte..ayın 22 sinde kontrolümüz var bakalım gelişmeler nasıl olacak?

Neyse biraz da bana gelsin konu..küçük bir hastane macerası geçirdik de çarşamba günü onu anlatacağım..

Çarşamba saat akşam 5 gibi inanılmaz bir ağrı başladı karnımda..ama öleceğim duramıyorum yerimde..annem yanımdaydı allahtan..Aslı dedi rengin bembeyaz oldu,doktora gitsek??dedim tek gidemeyiz,biraz bekleyelim geçmezse Emre'yi çağırırım..neyse ağrım tavan yapınca aradık Emre'yi..geldi,bizim eve de yakın olduğu için Güven Hastanesi'ne gittik..neyse yatırdılar işte kan tahlili v.s...sonuç hiçbirşey yok bol su için ağrı olursa parol alın..hoppalaaaa..eee onca çektiğim ağrı,bağırarak ağlamalar..delirdim mi noluyo ya dedim kendi kendime..eve geldik tabii ki napalım..geçti aradan 2 saat..bu seferki berbattı..hem inanılmaz bir ağrı hem de çılgınca kusma..birşey yemememe rağmen tüm gün,kustum deli gibi heryere,geberiyordum,bir yandan da anneeeeeee diye ağlıyorum..Emre dedi olmaz böyle üniversite hastanesine düzgün bir yere gidelim..Hacettepe'ye dedik..en kapsamlı ve düzgün muayene orda olur..neyse gittik ama yol geçmek bilmiyor,arabadan inemedim gittiğimizde..millet deli gibi bakıyo,ulan dedim içimde hastayım acile geldim ne var bunda..ooooh keyifler keko hasta yakınlarının..bahçeye oturmuşlar,çay,çekirdek,simit..bilmem ne..çocuklar koşuşturur..her yer sinek..bu ne dedim ya kalk gidelim Emre istemiyorum dedim..yok diyo beklicez..iyi ki de beklemişiz bu arada..neyse öncelikli olarak hemen aldılar beni...asıl komedi burdan sonrasında..

Hacettepe Acil aynı ER dizisi modunda..genelde intern doktorlar..sürekli dönen bir geyik..ordan oraya koşuşturmalar...neyse işte yatırdılar koridordaki sedyeye (oda demiyorum) bekliyorum birinin gelmesini..bu arada hiçbiryere dokunmak istemiyorum ama yattım bi kere oraya..kafamdan da plan yapıyorum eve gider gitmez banyoya girmemiz gerek..bebeğe mikrop bulaşmasın..ooof amma laftan lafa geçiyorum yaa..işte geldi bizim ufak doktor..şeker bir kız..sormaya başladı,geçirdiğiniz ameliyat,''doğum yaptım'',kullandığınız ilaç,''yok'',ağrı ne tarafta,işte tarifler bilmem ne derken,damar yolumu açtı serum için..deliriyodum tabi iğneden nefret ederim..sonra bi baktık bizim doktor pırr..yok ortada..ee serumum akmıyo,sorun var..dedik bi doktora soralım..''pardon'' dedim yine tatlı görünen bir kızcağıza :) ''eveeet'' dedi..dedim birşey sorsam size,serumda sorun var sanırım diyecekken,lafı ağzıma tıkayıp ''doktorunu çağır.esef göndersin tıkanmış olabilir,hemşirelerin işi bu'' diye cevabı yapıştırıp gitti..geri misin dedim içimden..acayip sinirlendim,ya bi kere sen beni tanıyo musun,alışmışlar halktan insanları itip kakmaya,ben sana siz diye hitap ederken ne bu laubalilik,onu da geçtim hemşirenin işi bu deyip doktorunu çağır ne saçma bir cümledir,onu da geçtim esef ne kocakafalı demezler mi adama..esef göndermesi gerekiyormuş..bak sen..esefle kınıyorum ben de seni dedim ben de,duydu mu bilmiyorum,sonra tuttu bizi bir gülme krizi...daha sonra geldi doktorum gönderdi esefini..allaha şükrettim tekrar tekrar ordaki insanları gördükçe..ve çok üzüldüm..iyileştim resmen kendi kendime..neyse diğer internler ve uzman doktorlar sağolsun birçok tetkikten sonra enfeksiyon olduğunu anladılar..şu an gayet iyiyim gibi görünüyor..ama yine ağrı olabilirmiş belli olmazmış..bol su içeceğim başka çare yok..süt verdiğim için ilaç alamıyorum..


Amma yazdım diyecekken Deren ağlamaya başladıııııııııııııııı...........marşmelov kadar yumuşak,pamukşeker gibi tatlı kızııııım beniiiiiiiiiimmmmmmm..

Portakalım :)

Tam bir şirine oldu ya..yolda yürüyemiyoruz..muhakkak arbasına hamle yapan oluyor,bi de herkese güldüğü için..delirtiyo hepimizi :)) Allah'ım nasıl bir aşk mış bu..bizi hiç ayırma..

Artık tamamen beni tanır oldu,gözleriyle takip ediyor,ben ortadan kaybolunca ağlıyor,gece başucuna gittiğimde beni görür görmez heycanlanıp ayaklarını çırpmaya başlıyor,çığlık atıyor :) gülüyor,ağzını açıyor (emme isteğini gösteriyor) oooof daha neler neler :) çok komik ama bir o kadar da huzurlu bir çocuk..rahat,sessiz,sakin,aynı ben...huyu benesin zaten hep ona dua ediyorum :) huzur insanı olsun,sevmesin kavgayı gürültüyü,kin tuTmasın,iyi geçinsin herkesle,paylaşımcı olsun,elimden geldiği kadar böyle yetiştireceğim..en önemlisi sinirli,asabi,dırdırcı,huysuz olmasın..bir de kıskanç olmasın kıskanç..kimseye karşı ama,arkadaşını,eşini dostunu,hiçbir zaman kıskanmasın..bakalım zamanla nasıl olacak göreceğiz..emeklerimin karşılığı ne olacak..

Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum,2.5 ay oldu,hala inanamıyorum,aynaya baktıkça özellikle nasıl diyorum taşımış bu beden onca yükü,fotoğraflarıma bakıyorum,karnım inanılmazmış..nasıl tekrar bu hale geldim,insan vücudu ne garip..ama şunu söyleyebilirim ki hamilelik ve doğum en kolay süreçler,hiçbir zorluğu yok,ya da bende öyle oldu,şu lanet olası kaşıntı dışında,geçti hele şükür..asıl önemli olan doğum sonrası :) çook zor ama bir o kadar da zevkli..ki bebeğim çok uslu bir bebek olmasına rağmen..belki de yalnız olduğum için,artık annemi biraz rahat bırakmak istedim..bu yüzden gece 3-4 saatlik uyku dışında doğru düzgün oturamıyorum,6 gibi uyanıyoruz,beslenip uyuması 8,e ben tekrar uyuyamıyorum,evi toparlıyorum,hafif bir kahvaltı,bu arada ben nereye Deren sepetiyle oraya,yalnız bırakamıyorum evin içinde olsak dahi..sonra öğle yemeği,akşam yemeği,her gün çamaşırdı biraz hava almaydı bilmem neydi derken akşam oluyor..bir de sıcaklardan mıdır nedir fena durumdayım,bebeğimin sütünü düşünmesem tek lokma yiyemeyeceğim,sadece su yeterli..günde 4 litreden fazla su içiyorum..su,süt için çok yararlı,muhakkak tüketilmeli..günlerim böyle geçiyor işte,kitap bile okuyamıyorum :) kızım kocaman oldu,nasıl geçti bunca gün,hafta..bilmiyorum..3 ay daha evdeyim..şimdiden onu bırakıp nasıl çalışacağım onu düşünüyorum,ilk gün nasıl çıkacağım evden..fenaaa...çook fenaaa..



Hoop Deren uyandı...............

Kucak kucak...

işte böyle uyusun kucağımda,yine kucağımda uyansın,beslensin,oynasın,gülsün,eğlensin..hiç şikayetçi değil minik..ben alıştırdım ama suç bende..annemi dinlemedim..napiim bırakamadım ilk zamanlarda,inanamamanın ve müthiş kokusunun etkisiyle nerdeyse 24 saat kucağımda tuta tuta böyle yaptım çocuğu..kucak delisi..bi de benim kokuma alıştığı için başkası kucağına aldığında gariplik olduğunu anlayıp anında mızırdanıyo..pampiş :)))) hihi..bu lafı da sardılar ağzıma..pampiş ne yaa..:) hakkaten pampiş demiyorum tabii ki kızıma :) geyik işte..

Yine bu sabah 6 ya doğru uyandı..uyandık..zaten ıhh dediğinde zıplıyorum..eskiden öyle bir uyurdum ki ölmüş gibi..annem sarsarak zor uyandırırdı,şimdi de Deren Hnm sağolsun deli gibi bişii yaptı beni..en ufak çıta tek gözüm açılıyo..neyse..uyandık işte,biraz oynadık koyun koyuna,sonra süt seansı 15 dk kadar,biraz evi dolaştık,kırmızı başlıklı kızı anlattım,anlatmaya çalıştım yani,kurt napıyodu,kızın ananesi mi halası mı ne hastaydı,bi karıştırdım ki sormayın,annem gelsin de dicem otur da bi anlat bana ne iş bu kırmızılı başlıklı kızın hikayesi :) neyse sonra baba uyandı,kral efendi :) Deren'in gazını çıkardı,biraz öpüştüler baba kız..sonra işe gitti..şimdi kaldık evde yine ikimiz..yatıyo sereserpe karşımda,tam işkence ya deli kız..ağzındaki yalancı memeyi düşürüp duruyo,amacı beni yanına getirtmek,yine kucak :) ama yemezler Derencimmm :) sen ööyle bana bakmaya devam et usluca emi annem :) ayyy kuzuuum uyumuşşş...

Uyanma meleğim uyu biraz hadi :)

Pazar maceramızı anlatalım biraz..Bizim kız bayıldığı için arabasıyla dolaşmaya dedik çıkalım..Panora'ya gittik,Zara Kids le başladık maceraya,tüm bebek mağazalarını gezdik,mothercare şok etti beni..akıllılar mağazayı 2 katlı olarak dizayn etmişler,tamam neyse,yer bulamamışlardır,ama en komiği yürüyen merdiven yapmışlar,ya yapsana şunu düz zemin şeklinde,oraya gün içinde en az..atıyorum..500 kişi geliyor diyelim bunlardan en azından 300 ü bebek arabalıdır..herkes de eşiyle ya da arkadaşıyla gidecek diye bir kural yok,hadi dün ailecek gittik..ama tek de gideceğim elbet..tek gidildiğinde ne yapacağız,her seferinde ''şey bi yardım etseniz arabayla yukarı çıkmam gerek'' mi diyceğiz çalışanlardan birine..ne saçma..bir de dimdik merdivenler..sinir oldum ya..ben en çok zaten Tunalı'dakini seviyorum,hem çalışanları süper hem düz ayak ohh miss :)

Neyse..gezerken sürekli birileri durdurdu bizi,Deren'i sordular kaç aylık,adı ne,kız mı erkek mi (!!),ayy annesi böyle üşümüyor mu?(sen üşüyor musun teyze öyle askılıyla dicektim :))...hele birisi yarı yoldan döndüm size yetiştim görmek için bebeği diyordu Emre'ye ben ağzım açık vitrinlere bakarken..uzun zaman oldu içimdeki alışveriş canavarının kükremeyişi ondan sebep..neyse hep laftan lafa geçiyorum..asıl gelmek istediğim konu..ya ben kimsenin bebeğini öpmem,bu bebek adı üzerinde daha el kadar,bağışıklık sistemi ne kadar güçlüdür ki..tamam anne sütü bilmem ne ..elimden ne geliyorsa yapıyorum..ama öpmeyin kardeşim allah allaaaah..hele ki dışarıda..ellemeyin kafasını ayağını orasını burasını bebeklerin..sadece benimkinin değil elbette..ben aptal mıyım sürekli elimi yüzümü yıkıyorum heryerde..birinin çocuğuna yaklaşacağım zaman..bırakın öpmeyi yaklaşacağım zaman diyorum..ben mi tuhafım,aşırı abartıyor muyum,yoksa onlar da mı var gariplik çözemedim.............canım yavrum benim seni çooooooook seviyorum çook..dokunanı yakarım upps! :)

50.gün...

İşte böyle uyuya kalıp uyanıyoruz çoğu zaman..koccaman oldu kızım artık..bana kocaman tabii ki :)

Aslında hala mini minicik ama zorluğu kalmadı,ya da ben alıştım ne biliiim..gece artık 1 kere bilemedin 2 kez uyanıyor..oynuyoruz gülüyoruz..hoop tekrar uyuyor..iyi gidiyor yani allaha şükür..

Şu an karşımda bana bakıp diğer yandan saçını çekmeye çalışıyor!!!şaka mı bu..ilk kez görüyorum..bi yandan da inliyor gözümün içine bakarak..ne demek istiyosun Deren,altın temiz,karnın tok,yemeğimizi yaptık,evimiz temiz...eee masal da dinliyorsun bir yandan..kucak mı derdin?gel minik gel..

Cmt günü doktor maceramıza gelirsek :)

Yine tavsiye üzerine yeni bir çocuk doktoruna gittik..Gökhan Aktan..çok şeker ve ilgili bir doktor..çocukları seviyor çok belli..ama o kadar çok şeyi yanlış yapıyormuşum ki..bilgiç geçinen ben..morardım resmen..kapıdan girer girmez Gökhan Bey''battaniyesini alalım annesi üzerinden'' dedi..bi kaldım,ıık mıık tamam hocam dedim kaldırdım koydum çantaya..neyse başladı anlatmaya..dedi biz bebekleri ilk 15 günden sonra kendi giyindiğimiz şekilde giydiririz..siz nasıl giyinmişsiniz,etek,tshirt..aynen böyle işte..ya ben..ben ne yapmışım..mal gibi,2 alt,3 tane üst,eldiven,şapka..bi de battaniye..girdim girdim yerin dibine girdim resmen..neyse anlatmaya başladı,üşütmek diye bi hastalık yokmuş meğer.yok kakasının rengi yeşil aman tanrım kesin üşüttü lafı falan ben ve benim gibilerin uydurduğu bir hurafeymiş meğer..annelerimizin yani..eli ayağı soğuk olurmuş ufaklıkların,yataktan kaldırınca yelek battaniye takviyesi yapılmaması gerekiyormuş..randımanlı ememez uyurmuş sıcaktan..ana kucağının içine koyduğum ufak minder ortopedisini bozarmış..rezalet..mış da mış..yaptığım doğrular altını açtığımda çocuğu serbest bırakmam,dinlendirmem,renkli oyuncaklarla oynamaya erken başlamam,masal anlatmam,müzik dinlememiz,dans etmemiz,her gün banyo yapmamız..vs bunlar beyin gelişimini çok olumlu etkilermiş aynen devam dedi..

neyse muayeneye geçtik..bi başladım soymaya minik prensesi..bir dağ kıyafet..haa unnuttum ayağında da çorap ve penye ayakkabısı vardı..sadece 1 alt ve üste izin verdi..çok kızdım kendime..şapşal dedim o kadar okursun,gezersin internette araştırırsın,bebeklerimizi nasıl giydirelim yazamadın mı google a..madem aklın çalışmadı..neyse zararın neresinden dönersen kardır..şimdi de çıplak dolaşıyoruz nerdeyse :)

Doktordan sonra gezdik epey..mothercare de zaman geçirdik fazlaca,dayanamadım aldım yine bişeyler..sonra yemek yedik..her gören bi hamle yapmaya çalıştı bizimkinin üzerine..bekleme yapmadan sürdüm arabasını :)) nasıl ama..hafif öküzce ama olsun :)

Haydaaaaa yine mızıldanıyo..yok yok senin banyo zamanın geldi,sonra cop cop sonra çok az rezene çayınla mışıl mışıl uyursun sen kuzum :)

47.gün ve hala kaşınıyorum...

Nasıl bir illetmiş ki bu puppp hala peşimi bırakmadı..nerdeyse 2 aylık olacak minik kuş ama ben hala delicesine kaşınıyorum...ooooooof oof..neyse bakalım ne zaman geçecek..

Zaman ne kadar çabuk geçiyor,47 gün oldu ama farkında bile değilim nasıl oldu?belki de sürekli Deren'le ilgili birseylerle meşgul oldugum için..bilmem..ama süper bir duygu,tarifi imkansız,deliriyorum :) özellikle de yalnız kaldığımız zamanlar :) artık anneannemiz evine gitti,biraz yalnız takilacagiz..dün 7 saat kadar takıldık mesela..biraz kangurusuna koyup dans ettim kizimla :) çok eğlendik kakara kikiri,biraz ana kucağına koyup mutfağa götürdüm etrafı toparladık,ufak çapta bir ütü macerası geçirdik...tabi bunlar yazdığım kadar kolay olmuyor,ağlama anında ben hemen oynamaya başlıyorum,Deren de anında susup pür dikkat beni izliyo,bu onu bi 15-20 dk goturuyo..böyle böyle derken aksam babamiz geldi İstanbul'dan,babali kizli biraz oyundan sonra uyuyakaldi ikisi de..ben de ortalığı,deren'in kıyafetlerini toparladım,bugün Dr kontrolumuz var,dışarı çıkacağız,ufakligin çantasını hazırladım,hepimizin kıyafetlerini çıkardım,hazırladım ki zaman kaybı olmasın..derken tam yatacakken acikti ufaklik tekrar cop cop ve gaz seansı derken saat 2 oldu..ancak yatabildim..4 de tekrar uyandık..cop cop ve pıt pittan sonra tekrar yatış ama saat su an 7 ve ben cin gibiyim.çünkü derenin tırnaklarını kestim uyurken..oooof kan ter icinde kaldım ne zor is yahu..iste böyle,birazdan kahvaltı hazırlayıp emosu uyandırmam gerek ki erkenden yollara düşelim ..

Bu arada Özgür Deren'e de gideceğiz kontrole,Deren'cik i gorecekleeeeer :))

İlk acil hikayemiz..

40. Gün Deren'ime çok uğurlu gelmedi..ikinmalari çok arttı,ağlamadı ama huzursuzluğu tavan yaptı..baktık ki sonu yok cocuk gercekten kötü aldığımız gibi Güven Hast'ne götürdük,zaten doktoru da orda..acilden giriş yaptık ama ben öyle heycanli gitmisim ki disardan biri olarak görseydim Allah korusun buyuk problem var zannederdim.şort,tshirt,terliklerle evde oturduğum gibi armişim kendimi disari,hastanede kendimi görünce aynada kendime geldim :)

Neyse..doktor hnm bizi aldı içeriye,derdimizi anlatmaya çalıştım.huzursuz olduğunu,çok ikindigini,poposunda çatlak olduğunu,kakasini randimanli yapamadığını falan anlattım..mama almadığını sadece anne sutuyle beslendiğini söyledim çünkü mama alan bebeklerde daha çok gaz problemi olurmuş..neyse bizim kız arabada öyle bir uyumuş ki sanki ben uyduruyormuscasina onca şeyi misil misil uyumasına devam etti..neyse ki altını actim,öptüm,kokladim uyandırdım..birkaç öneriden sonra doktor böyle durumların her bebekte olabileceğini söyleyip ''gliserin yaparız rahatlar,siz hemşire odasına gecebilirsiniz'' diyerek bizi yönlendirdi..neyse hemşire odasına geçtik,bir baktım fitil!!!!aman yarabbi hem de kocaman..eyvah dedim bizim minik birazdan ciyaklayacak..bakamadım bile..hastaneden çıkıp arabaya bindiğimizde fitilin etkisi coktan kendisini göstermişti...

Banyo yaptırıp,rahatlamasını sağladım su an uyuyor ama ikinmalari geçmedi :( yine 5de uyandık
yine zombi gibiyim..olsun..herseye deger!!!

40. Gün...

Doktorların dahi 40.günden sonra muayeneye çağırdıklarına göre var sanırım bir hikmet bu 40 çıkma olayında..insan kendini daha iyi hissetmeye başlıyor en önemlisi.ama bizim ufakligin ufak poposu hala şempanze .ötü gibi malesef.napcami şaşırdım..yine de şükür ki devasiz bir derdimiz yok..

Sabah 5 de uyandık gerçi ufaklikla..babamiz h.sonu kacamaginda tatilde,is yeriyle.biraz suratım ekşidi ilk duyduğumda ama napiim gitme mı deyim..desem kim takar :))) hahayt..neyse iste sabahın köründe uyandık 7 ye kadar oyunla ıkınma arası 2 saat geçirdik..baktım ki gecmiyo pihlamalar gel dedim bizi dalinle su paklar..köpükler icinde debelendik şimdi uyuyo..ben artık uyuma ihtiyacımı hissetmemeye başladım bakalım günde 2 saat uykuyla daha ne kadar dayanabileceğim :)

Küçük anne napcaksin,nasıl bakacaksın sen diyolardi annemler.bakiliyomus iste ben de şaşırıyorum :) ayrıca essek kadarım ne küçük annesi anneeeeeee :)

Popo bekçisi Aslı...

Minik kelebeğim pırtlayamiyor :(

Malesef ki bizi de buldu gaz sancıları..ne illet bir durummuş ya..minicik bir yavrunun sabaha kadar ''ıııh ııh'' diye inleyip annesi olarak benim hicbirsey yapamamam..karnını ovuyorum,sırtına masajlar yapıyorum,bacaklarını hareket ettiriyorum,gaz damlaları falan malesef ise yaramadı dün gece..sabaha kadar o inledi ben baktım ne yazık ki..ezanla birlikte sızar gibi oldu ama uyuyamadi rahatça yavrum.yine ıhlar pıhlar bırakmadı yakasını..her altını açtığımda poposuna da masaj yaptım ama nafile,cocuğun poposuyla bozdum kafayı,sürekli bekçi gibi kontrol ettim durdum..onca hengame ve güreşten sonra ikimiz de baygin düştük sanırım hatırlamıyorum..tek hatırladığım tuhaf bir sekilde 8 de Emrenin gidisiyle uyanışım,saçma sapan korkunç ve bir o kadar rahatsiz edici bir kabusla ve de..offf Allahım ne kötü bir baslangicti bu guzelim güne..

Neyse birkaç seans cop coptan sonra yıkandık..ak pak olduk.mis gibi dalin kokuyoruz ikimiz de..ben de muptelasi oldum dalinin..mustelanin oyununa gelmeyin arkadaslar..ben Allahtan alınca ilk kendimde denedim..öyle böyle göz yakmıyor,zıp zıp zıplattı valla..dalinimin gözünü seveyim,hem fiyat olarak beşte biri hem de kokusuyla açık ara fark atar..

Simdi uyuyor ama pıhlamaya devam..biraz olsun rahatladı yine..ben de fırsattan istifade biraz sagma yaptım,oje sürdüm,kremlendim (ufakliga güzel kokmak için) bir de ceviz,rezene cayı,meyve üçlüsünden göturebildigim kadar götürdüm ki evin ineği olarak süt yapmaya devam edeyim..o kadar önemli ki ne yenip ne icildigi,tamamen bebeğinize yansıyor..1auda 1200 gr almış ufaklik..toparlak bir bebek değil çünkü boyu uzun..o yüzden soka girdim kontrole gittiğimizde..doktor da şaşırdı..sütün kalitesi iste arkadaslar..bol su,meyve,ceviz,rezene cayı..en önemlisi icilebildigi kadar su..ve 2 bilemediniz 3 saatte 1 muhakkak emzirme..inşallah 2 yasına kadar emer..yok bi dakka..'' anneeeeeeeee'' diye bana doğru ellerini acarak emmek için koştuğunu düşündüm de bi an..1 iyidir ya..

Birazdan uyanır,kanguruya atıp sitede biraz turlasak fena olmaz..hava alır en azından..ben de yürümüş olurum..bu cmt kırkımız bitiyor :) zaman su gibi ya..

Kuzen sabah sizdeyiz :) hem de sabahın köründe :)))

Pış pış yavrum pış pış...

Yarın tam bir aylık olacak minik kızım..şükür hersey yolunda..yarın sabah 8.30 da doktor kontrolumuz var..bakalım boyu kilosu genel durumu ne göreceğiz..

Ne zormus ya,gece boyu uyumuyorum,kasinma zaten ayrı bisey,maymuna dondüm..ama ufacık birinin sorumluluğunu almaktan bahsediyorum..saat 12 gibi basliyo nöbetlerimiz,2-4 arası genelde uyumuyoruz,ana kız bakisiyoruz yatakta,sonra yine bir cop cop seansı,bı de söyle bisey var,uyumamasi için caba sarfetmek gerekiyor.şarkı,ninni kar etmiyo..oynamanız lazım ayaklariyla elleriyle..emme faslından sonra pıt pıt gaz çıkarma seansımız başlıyor en az 20 dk..sonra alt değiştirme..bu arada pisik oldu..kuku temizlemek ne zormus ya,ödüm kopuyo biyerini aciticam diye..bir de banyo derbisi tabii ki :) kan ter icinde kalıyorum her seferinde..elim ayağıma dolaniyo kız titrerken..odada isitici olmasına rağmen minik zır zır titredigi an deliriyorum ya..

Ama artık kendime zaman ayırmak istiyorum..sizlayan göğüslerden,her gün 3 kez banyo yapmaktan çılgınca uzayan saclarimdan bıktım..derenimo büyüse artık da birlikte dışarı çıksak oh ne güzel dünya..

Anaam Deren uyandı pehlül kaçar..

PUPPP...sen neymişsin ya

Puppp,yani hamilelik alerjisi denen illet..beni de buldu.Arkadaslar böyle bir işkence yok..milyonlarca sivrisineğin heryerinizi ısırdığını düşünün,parmaklarınızdan kulak kepçenize kadar..birtek yüzümde yok,deliricem ya..doktorlar da birsey yapamıyor çünkü emziriyorum.minik kızıma zarar vereceğime deli gibi kasinirim diyorum ama bu kaşıntı insanı damdan attırır.küfür bilmeyen ağzımdan kaşıntının verdigi sinirle kötü laflar eksik olmuyor,kendi kendime hem aglayıp hem kasinip hem kufrediyorum sabahlara kadar.su basımızdan defedemedigimiz partinin güzelim turkusuyle harmanlanmis reklamının verdigi rahatsizlikla eşdeğer..en güzel böyle ifade edebilirim duydugum rahatsızlığı..Allahım kurtar beni bu azaptan..

Puppp denen illet hamilelik alerjisi normalde hamilelikte ortaya çıkan bir durum..en tehlikelisi de oymuş çünkü bebeği erkenden almak zorunda kaliyorlarmis..nadiren,çok düşük ihtimalle de lohusalikta meydana gelirmiş..bana çattı..sebebi de bebek dışarı çıkmasına rağmen hala hamilelik hormonları salgilamam.bu da vücutta kana karısınca kasintiya sebep veren bir salgı üretiliyor..o da beni delirtiyor malesef..sipsak araba yıkama fırçaları var ya,hani arabayı yikarken aynı zamanda çizik icinde bırakan..onun icindeyken arabadan inip ayakta dursam belki biraz rahatlarım,ellerim yetmiyor çünkü..surmedigim krem kalmadı,nerdeyse hiç inanmadığım kocaları ilaçlarını bile deneyeceğim..en kısa zamanda geçmesini istiyorum ve dua ediyorum..geceleri azıyor,hava kararsın istemiyorum..ama mümkün olduğu kadar olumlu düşünüp en kısa zamanda geçeceğini umuyorum..

Ama Deren herseyi unutturuyor bana :) askım bebeğim canım kızım benim..

Göbeği düştü :)

Güzel suratlımın göbeği düştü :) 9. Gününde duyduğum pırt pırt seslerinden sonra altını acayım dedim ne göreyim,göbeği bezenin üstüne düsüvermis..3 gün sonra da tören eşliğinde yıkadık..ya gık demez mi el kadar bebek..şaştım kaldım,çok heycanlandim..bakamadım tam olarak,babası videoya çekti..titreyerek ses çıkarmadan durdu kuzum..en son ben aldım,kuruladim,giydirdim,ısıttım..elimden gelse karnıma tekrar sokacaktım..bu hafta tekrar yıkamamız gerek,napcaz bakalım :)

Gece uykusu daha düzenli artık,emme düzeni falan artık yerine geliyor yavaş yavaş..ben zaten normale coktan dondüm..yeni doğum yapan arkadaslar,muhakkak vücudunuzu aynen dogum oncesi gibi nemlendirin,badem,kakao,kayısı yağını karistirip sabah banyodan sonra muhakkak vücudunuza sürün..masaj yapın..her gün sabah aksam yapın,farkı hissedeceksiniz..kendinizi ihmal etmeyin..

BebisleriniZe de masaj yapmayı unutmayın :)

Anneyim :)

Tam 8 günlük anneyim,dört gözle beklediğim minik prensesim 16.05.2011 tarihinde saat 7.55 de dünyaya geldi..sağ sağlim,heryeri tam Allah'a şükür..yok böyle bir sevgi..yokmuş yani..

Gectigimiz pazartesi yani ayın 16sinda sabah 6.30 da hastanedeydik..çünkü özgür hoca ilk beni alacaktı ameliyata..dedikleri gibi saat 7'de bir hemsire geldi beni hazırladı,sedyeye yattım,kurbanlık koyun gibi 1-2 dk bekledikten sonra merasim eşliğinde ameliyathanenin yolunu tuttuk..iste o anda çıktı içimdeki canavar..bir ağlama krizi tuttu ki sormayın,titremeyle birlikte hem de..ama o kadar kaybettim ki kendimi hakim olamadım hareketlerime..neyse,ablam(esimin ablası) ve esim bir de kardesim indik ameliyathaneye,esram disarda bekleyeceğini söyleyerek ayrıldı kapıda bizden,ağlama krizimi ona da bulastirmistim..neyse iste bizimkilerden de ayrıldım girdim ameliyathaneye..onlar da gireceği için ameliyata yan tarafa hazırlanmaya geçtiler..içerisi aynen kocaman ışıkları,yemyeşil carsaflariyla tam bir ameliyathane..hiçbir operasyon gecirmedigim için ilk kez görüyordum..çok soğuk,4-5 kisinin olduğu bir oda iste..hepsi çok seker ve ilgili insanlar olmasına rağmen sakinlestiremediler beni..sedyenin üzerinde oturmuş ağlarken anestezistim geldi yanıma,epidurali takacagini söyledi,iğneden korkan ben hepten kaybettim kendimi..içimden sürekli sunu dediğimi hatirliyorum''Asli birazdan kavuşacaksın Deren'e,dua et,dua et''neyse takıldı epiduralim..agri oluyor biraz,ama dayanılmayacak gibi değil..ki benim agri eşiğim yerlerdedir..ohh dedim biraz rahatladım.. Daha sonra yatırdılar sedyeye,bekliyorum emre gelsin diye,çünkü kendimi çok yalnız hissettim içerde,Allahım dedim noluyo..önümde tepe gibi birsey olusturdular,megersem kesme biçme isini görmememiz içinmiş..derken doktorum,ablam ve esimin geldigini hatırlıyorum içeri..kopuk kopuk buralar..en son ve net hatırladığım minik kızımı çılgınlar gibi ağlarken yanıma getirdikleri..sonrası yok...kameradan izlerken çok güldüm,o kadar aglamisim ki yavruuum yavruuum diye anestezist '' verin ilaci'' demiş..yeter be bu deli kızla Mi ugrasicam sabahın körü demiştir kesin :)))

Yataga nasıl geldigimi falan hicbirsey hatırlamıyorum..isin garibi kime sorsam hatirlamiyo :)) millet ufakliga pervane olmuş..

Sezeryan olacak arkadaslar bu yazacaklarim size,inanılmaz bir olay,o kadar detaylı bir islemden sonra sonra aynı gün ayağa kalkabiliyorsunuz..ilk kalktığımda gerçi allahiiiim dedim bu neee :) ama saniyede gecen bir agri..2 gün hastanede kaldık..eve çıkınca hiç yatmadım.hiç ağrım olmadı.korkulacak hicbirsey yok merak etmeyin,sütüm de hemen geldi,çok şaşırdım..çünkü herkes birkaç gün beklersin demişti..kimsenin söylediklerine aldırmayın,bünyeden bünyeye değişiyor iyileşme durumları..lütfen kötü hikayeleri okumayın,dinlemeyin..

Minik kızım çok tatlı,benim ya belki de bana öyle geliyor bilmiyorum :) hiç uyumamama rağmen herseye deger diyorum..8. Gün..ama toplasanız 3 saat uyumamisimdir..12 kilo vermisim..kızlar alınan kilolarda ödemin de etkisi olduğu için kilo çok problem olmuyo..sezeryanda kilo gitmiyor diyenleri bosverin..

Allah herkese bu duyguyu nasip etsin inşallah :)

Bu kadar çabuk toparlanmamda en önemli faktör olan canım doktorum Prof.Dr.Özgür Deren 'e sonsuz teşekkürler..

Son 2 gün...

16.05.2011....hayatımdaki en önemli tarih olacak..sanki zaman durdu,ilerlemiyor..zaten uyku diye birsey de kalmadi..geceleri hiç uyuyamiyorum,ama bebeğim yüzünden değil tamamen heyecandan..neyse bitti iste,inşallah bebeğim de ben de sağ sağlim çıkarız..

Persembe günü HRS ye gittim..genel kontrol için,kan değerlerim normal çıktı,anestezi doktorum belime baktı,omurilik aralıkları da uygun..ama vücudum acayip ödem yapmış tek sorun bu.epidural için birkaç kere giriş yapmamız gerekebilir dedi ağri eşiğimin nasıl olduğunu sordu.valla yerlerde dedim.ben kan bile zor aldırıyorum.çırpınıyorum iğne girdiği anda.spinal epidural kombine anestezi olacağımı söyledi doktor,çok seker bir bayan..anlattı detaylarını,avantaj ve dezavantajlarını,dinledim,soracaklarimi sordum..Pazartesi görüşürüz deyip çıktım hastaneden..arabada bacaklarım titredi eve gelene kadar.tuhaf bir durum iste..ama herseyin çok kolay olacağını söylüyor tüm arkadaslarım..bir de mümkün olmadıgı sürece genel anestezi olmayın..ilaç bebeğe de geciyormuş genel anestezide..olsun acısın canımız..

Tüm detayları anlatacağım doğumdan sonra,ne yapılması gerekiyor,bütün detayları yazacağım..çok mutlu ve heyecanlıyım minik kızıma kavuşmama çok az kaldı :)

Deren Geliyor

Bu cumartesi son kontrolümüz vardı..minik yavrum artık o kadar sıkışmış ki..suratını görmek mümkün değil artık..3200 civarı olmuş..Özgür Deren'in dediği gibi doğacak..3400-3500...+-400 gr oynarmis..bakalım ne olacak..sağlıklı doğsun da Allahım..heyecanlıyım yalan yok..

Bu adam sabır küpü,doktorum yani,Özgür Hoca..çünkü ben hafif hasta ruhluymusum..hamile kalınca anladım..gerçi hiç telefon tacizim olmadı..çekindim cogu zaman rahatsız etmeye..ama son randevuda patlattım bombaları..mesela beni kesip dikecek olan kendisi Mi asistanı Mi,dikişler nasıl olacak,ne zaman gelecek hastaneye,dogum ne kadar sürecek.......herseyi sordum..16.05.2011 sabahı 6.45 gibi HRS'de olacağız..odama yerleşeceğim,sonra gelip beni alacaklar..epidural için ameliyathaneye gideceğim,hazırlıklar başlayıp iğneyi vuracaklar belimden..Özgür Hoca gelecek film başlayacak..kesim,doğum,dikiş..emre yanımda olacak,ikimiz de hicbirsey görmeyeceğiz..o olmadan yapamam çünkü çok korkarım..meltem kameraya çekecek..digerleri de odada bize bekleyecek :)) en çok annemi ve canım kardesim esrusumu merak edeceğim..onlar için zaman geçmeyecek..hersey yolunda giderse 8.15 gibi Deren'im,minik prensesim doğmuş olacak..usg fotoğrafları aynı baba :) demek ki benim genlerde is yokmuş :) bari gamzeleri olsa :)) offf ta çok duygusalim,herseye ağlıyorum,su an bile...

Paniğim sürekli..sabah aksam banyo yapıyorum..her an dogum başlayacakmış gibi hissediyorum..otururken bir anda kalkıp wc ye gidiyorum..suyum geliyormuş hissi uyanıyor sürekli..megerse öyle hisle falan alakalı değilmiş..gayet iyi hissedilirmiş su gelince..Allahım lütfen 1 hafta daha sabredelim..38.haftam da bitsin..guzelce gidelim hastaneye,hersey yolunda gitsin..sen tüm anne adaylarına yardım et...

Son günler..

Aslında o kadar tuhaf hissediyorum ki..sanki yıllardır Deren'le birlikteymisiz de 10 güne kadar biri gelip de alacakmış gibi kızımı benden..hem hüzünlü hem de sevinçliyim..çünkü kavuşacağım 10 güne kadar minik fasulyeme..sapasağlam bitsin de bu serüvenin sonu hepimiz için..başka birsey istemiyorum.ben tüm çekeceğim ağrılara,uykusuz gecelere alıştırdım kendimi..aksi olursa şaşarım :))) hatta daha ileri gidip doğum videosu bile izledim bunca ay dişimi sıktım ama dürttü şeytan iste..sonuç!geberiyodum,tansiyonum düştü,çok korktum..pişman oldum yaptığıma ama oldu bi kere :) napiiim ya sıkıntıdan patlıyorum artık..evde olmak da pek heves edilecek birsey değilmiş..saçma sapan programlar sarmış tv yi..kitap okuyarak da geçmiyor zaman.bu sebeplerden kendimi internet çılgınlığına kaptırmış bulunmaktayım..evden cikamamam alışveriŞime engel olamadı malesef kocacim..okuduğunda gül diye yazdım bunları :) funnababy ile kanka olduk artık..birkenstock ana sitesini keşfettim,jo malone aşkım depreşti tekrar..ama hicbirisini abartmadan..oyalanıyorum iste.....

Artik o kadar zorlanıyorum ki,yatakta sagdan sola dönmek için sekilden sekle giriyorum.3 tane yastikla yatıyorum..uyuyabiliyor musun Aslı diye sorun bi..ne mümkün :) bir de es kaza dalıp hafif bacağımı rahatsızlık verici pozisyona sokarsam küçük hanım boksa basliyo..hiç annemi uyandırır mıyım,zaten uyuyamiyor zavallı falan diye bir düşüncesi yok asla :) böyle geçiyor iste günlerimiz..canım Emre'm de benimle birlikte uykusuz kaldığında en çok ona üzülüyorum..Allah'ım sana herşey için binlerce kez şükür..sen tüm anne adaylarına hayırlı doğumlar ve evlatlar ver yarabbim..

Cumartesi son kontrolüm var..bakalım neler olacak???

Kalbim çıkacak...

Allahım çok heyecanlıyım ...Zaman geçiyor,haftalar bitiyor..

Bugün olması gereken randevumuzu cmt ne aldırmıştık..minik kurbaaamı daha erken gördüm..artık yavrumun yeri kalmamış,iki büklüm duruyor karnımda..elleriyle de bı güzel kapatmış yüzünü,sadece 2,5 kiloyu geçtiğini ve herseyin yolunda olduğunu öğrendik..zaten bize lazım olan da buydu..3200-3500 civarı da dogarmissin..bakalım ne olacak..sağlıklı ol da zayıf ol nolcak..ben seni beslerim kuzum :)) minik milkan her ağladığında yanında olacak inşallah :)

O kadar garip ki her gidişimde acaba Özgür Hoca ne dicek diye ölüyorum korkudan..ama o kadar rahatlatıyor ki beni tarif edemem..adam bu is için yaratılmış..unutulmayacak doğumlardan birini gerçekleştirecek haberi yok..şimdiden uyuyamamaya basladim,ağlama krizlerime hakim olamıyorum,doğumun olacağı gün naparim acep?anneme bakınca ağlarım,esrayla Gozde güldürmeye çalışırlar..ananem ağlama komasına girer,meltem ortalığı sakinleştirmeye çalışır..Dayim sigaraları yutar kapıda..teyzem annemi sakinlestirmek isterken salya sümük olur..biliyorm basıma gelecekleri..:) hem çok aglayıp hem çok gülücez..Derenim nasıl bi gün olacak acaba :)

Gel annesi geeel geeel gel...

Zaman geçmiyor,gerçi zamanında sağ sağlim doğsun kızım ben daha da çok beklerim..

Bugün Emre de yok..yarın da..napcaz ana kız annem gelene kadar bilmiyorum..çalışırken izin günümü dört gözle bekledim..evde olmak da sıkıyormuş insanı..zaten uyku diye birsey kalmadı..sabaha kadar en az 4 kez uyanıyorum..sonra uzunca bir süre uyuyamiyorum..bi de enteresan Kiz da ben uyandığım anda uyaniyo,icimde dönüyo,yuvarlanıyo..her hareketini karnıma baktığımda görebiliyorum,aynadan bile..iyice büyüdûgü içindir belki de..pzt ne az kaldı..Ozgur hoca ne diyecek bakalım..

Hastaneye karar verdik bu arada,zaten 2-3 tane şansımız vardı..HRS'de doğacak bıdık..mayis ortası olacak sanırım sonuna kadar beklediğimiZe..karnımı gören herkes bu Kiz o kadar beklemez dese de doktorumuzun dediği bu..kaç kilo oldu acaba?boyu uzadı Mi?yeni foto verecek Mi?çok heycanliyimmmm...

Pzt çabuk gel...

32 HAFTALIK DERENOVİÇ

 Maşşallah bizimkisi tosunpaşa gibi görünüyordu bugün usg'de..Gerçi kilosu gayet iyi dedi doktor,şükür iri bebek falan olmayacakmış..2052 gr eşşek sıpası..hala inanamıyorum..tam esnerken gördük minik kuzuyu :) ama ağzını kapatınca fotoğraf çekebildik..yakalayamadık o anı :) kafa aşağıda,tam kasıklarımın üstünde..pıtır pıtır biri koşuyormuş gibi hissettiğimde kasıklarımda meğerse kafasını çeviriyormuş bi o yana bi bu yana :) sonra popoyu sağa doğru dayamış :) karnımdaki sertliğin sebebi o minik popo...ayaklar da kaburgalarıma doğru..ara sıra ''anaam bu ne biri sanki böğrümü delecek,ne ağrısı bu'' dediğim ayakları hanımefendinin..Allah'ım nasıl rahat ediyor bu bebe içerde..bebe dedim Behzat Ç gibi :) la bebe demediğime dua edin..o dizi benim konuşmamı bozdu..ama seviyoruz kendilerini ailecek..


 Geçen gidişimizden bu yana 400 gr civarı almış tospaa,haftada 200 gr dersek..3200-3500 civarı doğarmış..eli ayağı düzgün olsun,sağlıklı doğsun da kilo alır hiç önemli değil..çok komik,doktora diyoruz ki ne yesek bebeğe vitamin olur,yani daha ne kadar ne yiyebilirim..artık yemeyin gerek yok zaten alıyo kilo bebek dedi..kızardım hafifçe :) gülmemek için de zor tuttum..gerçi çok dikkat ediyorum yediklerime içtiklerime,kendim için hiçbir zaman bu kadar sağlıklı beslenmemiştim..ama ister istemez kilo alıyor vücut,zaten kilo bir yana..o ödemler,su toplaması 8.aya kadar hiç bilmezdim ama dedikleri gibi felaketmiş..yine de Allah'ım diyorum sana binlerce şükür,minik kızım sana da teşekkürler,sorunsuz,gayet güzel bir hamilelik geçiriyorum..inşallah da böyle sorunsuz devam eder..bütün dualarımız bu şekilde..


çok az kaldı çooooooooook..inanılmaz heycanlıyım..sadece yatıp kalkamıyorum artık tek başıma :) aynen ters dönmüş bir kaplumbağa gibi bırakın yattığım yerden kalkmayı rahatça doğrulamıyorum bile...

 Böyle işte...Aslı Ç..bir Ankara hamilesinin anıları devam edecek.......... :)

Minik Kuzum.......

 Koca bir 8 ay,hatta birazcık daha fazlası..Allah'ım ne kadar çabuk geçti aslında son haftalara kadar..3 haftadır sayıyorum günleri..Artık dayanacak sanırım gücüm kuvvetim kalmadı sayılır..

 12 Eylül referandum günü işte,yanlış hatırlamıyorsam,bayramın da 3.günü..annemlerdeyiz,yemekten sonra fosur fosur sigara keyfi yaparken hafif bir mide burkulması hissettim..normalde hiç hasta olan narin bir yapıya falan sahip değilim,grip nedir bilmem..ama ne olduğunu anlayamadan söndürdüm illeti..aklımın ucundan geçmiyor bu arada hamile olabilme ihtimalim..yoksa içer miyim,bırakın içmeyi yanına yaklaşır mıyım dumanın..derken işe başladığım ilk gün aklıma girdi bizim arkadaş..zorla alınan bir test,sonrasında hatırladığım merdivenlerden dev gibi topuklu ayakkabılarla ''hamileymişiiiiiim'' diye üçer beşer basamakları atlayarak inişim..ardından kısa bi şok dönemi..ve aklın başa gelişi...aman yarabbim..eee onca içtiğim içki,sigara..ne olacak..ya birşey olursa bu çocuğa şeklinde vicdan azaplarıyla dolu geçecek birkaç haftaya başlangıç..hooop sonra her kafadan bi ses..aynı günü akşamı baba ve halazumuzla birlikte ilk doktora gidiliş,keseyi ve toplu iğne başını görüş :) nasıl bi duygu anlatamam..anlatmaya çalışırım da cümleler uzar,bağlayamam,saçmalarım..en iyisi boşveriim.

 Yemek sonrası o keyif sigaralarına,redbull votkaya,saçma sapan gereksiz yiyeceklere çat diye veda edeceksin deseler inanmazdım ama şu an nasıl içmişim o sigarayı diyorum..sahalara geri dönüş en azından 2 yıl..bilmem nasıl geçecek ki bu iki yıl?kötü anlamda söylemiyorum,gerçekten merak ettiğim için soruyorum..nasıl öpüp koklayacağım,ısırmadan nasıl duracağım,uyuyabilecek miyim korkmadan,nefes alıyor mu,yok üstüne çok yorgan geldi de rahatsız oldu mu,ağladı da duyamadım mı falan filan..babamız okuyunca bunları ''sen mi uyuyamıcan'' dicek kesin :) ama gerçekten uyuyamam ben..ölürüm meraktan..işte annemi şimdi çok daha iyi anlayıp çok daha kuvvetli bir şekilde seviyorum..Emoş'u çok daha fazla..konuştuğumuz konular,yaptığımız geyikler,gittiğimiz mekanlar değişti..herşeyden en önemlisi vücudum :) en başta da dediğim gibi gram bulantım olmadığı için (bikaç hasarlı kusma hikayesini burda yazamayacağım,onlar hariç :)) güzel yedim..iyi ki de yemişim..yaklaşık 10-12 yıldır sabit olan kilom zaten evlilikle beraber oynamaya başlamıştı kiiiii doruğa ulaştık..kollarım ve bacaklarımın değişmediğini söylese de canım Emoş'um ben tüm gerçekleri farkındayım..Dedim ya en az 2 yıl..vay arkadaş,ayvayı yemişim haberim yok..deli gibi spor yapmazsam neyim..

  Boşverelim bunları şimdi,Deren'in doktoruna gelicem..Özgür Hocam..Prof.Dr.Özgür DEREN..kızımızın ismini önceden belirlemiştik ama güzel bir tesadüf oldu..Kendisi bal kaymak bi doktordur..Elleri pamuk gibidir..(her tokalaştığımda aynı şeyi düşünüyorum :)) adam huzur adamı ya..sessiz sakin..inanılmaz sabırlı,her sorduğum saçma soruya inatla ve sabırla gülerek cevap vermiştir..kendimi onun tek hastası gibi hissediyorum,kimseye sanki bize gösterdiği ilgi alakayı göstermiyor,kimseyle böyle ilgilenmiyor..işte meziyeti bu..tabii ki yüzlerce hastası var ama eminim ki hepimiz aynı şeyi düşünüyoruz..

 Beele işte gençler,kısa bi giriş yapiim istedim..Derencik ilerde okuduğunda ''anamın çenesi de maşşallah amma düşükmüş bu ne ya bıdık'' demesin diyerek fazla uzatmıcam..bi dekka bi dekka (Emre'nin bir dakika deyişi) minik kuzu ortalama 2100 kg..boyunu ölçemiyo Özgür Hoca..ayaklarını kafasına dayamış şeklinde fotosunu falan yüklemeyi öğrendiğim zaman hepsini ekleyeceğim..Ort 3500 kg civarı doğarmış..7 haftamız var..


Cuma büyük gün..kontrole gidiyoruz..çok heycanlıyım çoooooooooooooook..Allah'ım sen tüm bebekleri tüm anneleri koru..Kızım dayan az kaldı :)

En çok geceleri yüzüstü yatmayı özledimmmmm............