Kalbim çıkacak...

Allahım çok heyecanlıyım ...Zaman geçiyor,haftalar bitiyor..

Bugün olması gereken randevumuzu cmt ne aldırmıştık..minik kurbaaamı daha erken gördüm..artık yavrumun yeri kalmamış,iki büklüm duruyor karnımda..elleriyle de bı güzel kapatmış yüzünü,sadece 2,5 kiloyu geçtiğini ve herseyin yolunda olduğunu öğrendik..zaten bize lazım olan da buydu..3200-3500 civarı da dogarmissin..bakalım ne olacak..sağlıklı ol da zayıf ol nolcak..ben seni beslerim kuzum :)) minik milkan her ağladığında yanında olacak inşallah :)

O kadar garip ki her gidişimde acaba Özgür Hoca ne dicek diye ölüyorum korkudan..ama o kadar rahatlatıyor ki beni tarif edemem..adam bu is için yaratılmış..unutulmayacak doğumlardan birini gerçekleştirecek haberi yok..şimdiden uyuyamamaya basladim,ağlama krizlerime hakim olamıyorum,doğumun olacağı gün naparim acep?anneme bakınca ağlarım,esrayla Gozde güldürmeye çalışırlar..ananem ağlama komasına girer,meltem ortalığı sakinleştirmeye çalışır..Dayim sigaraları yutar kapıda..teyzem annemi sakinlestirmek isterken salya sümük olur..biliyorm basıma gelecekleri..:) hem çok aglayıp hem çok gülücez..Derenim nasıl bi gün olacak acaba :)

Gel annesi geeel geeel gel...

Zaman geçmiyor,gerçi zamanında sağ sağlim doğsun kızım ben daha da çok beklerim..

Bugün Emre de yok..yarın da..napcaz ana kız annem gelene kadar bilmiyorum..çalışırken izin günümü dört gözle bekledim..evde olmak da sıkıyormuş insanı..zaten uyku diye birsey kalmadı..sabaha kadar en az 4 kez uyanıyorum..sonra uzunca bir süre uyuyamiyorum..bi de enteresan Kiz da ben uyandığım anda uyaniyo,icimde dönüyo,yuvarlanıyo..her hareketini karnıma baktığımda görebiliyorum,aynadan bile..iyice büyüdûgü içindir belki de..pzt ne az kaldı..Ozgur hoca ne diyecek bakalım..

Hastaneye karar verdik bu arada,zaten 2-3 tane şansımız vardı..HRS'de doğacak bıdık..mayis ortası olacak sanırım sonuna kadar beklediğimiZe..karnımı gören herkes bu Kiz o kadar beklemez dese de doktorumuzun dediği bu..kaç kilo oldu acaba?boyu uzadı Mi?yeni foto verecek Mi?çok heycanliyimmmm...

Pzt çabuk gel...

32 HAFTALIK DERENOVİÇ

 Maşşallah bizimkisi tosunpaşa gibi görünüyordu bugün usg'de..Gerçi kilosu gayet iyi dedi doktor,şükür iri bebek falan olmayacakmış..2052 gr eşşek sıpası..hala inanamıyorum..tam esnerken gördük minik kuzuyu :) ama ağzını kapatınca fotoğraf çekebildik..yakalayamadık o anı :) kafa aşağıda,tam kasıklarımın üstünde..pıtır pıtır biri koşuyormuş gibi hissettiğimde kasıklarımda meğerse kafasını çeviriyormuş bi o yana bi bu yana :) sonra popoyu sağa doğru dayamış :) karnımdaki sertliğin sebebi o minik popo...ayaklar da kaburgalarıma doğru..ara sıra ''anaam bu ne biri sanki böğrümü delecek,ne ağrısı bu'' dediğim ayakları hanımefendinin..Allah'ım nasıl rahat ediyor bu bebe içerde..bebe dedim Behzat Ç gibi :) la bebe demediğime dua edin..o dizi benim konuşmamı bozdu..ama seviyoruz kendilerini ailecek..


 Geçen gidişimizden bu yana 400 gr civarı almış tospaa,haftada 200 gr dersek..3200-3500 civarı doğarmış..eli ayağı düzgün olsun,sağlıklı doğsun da kilo alır hiç önemli değil..çok komik,doktora diyoruz ki ne yesek bebeğe vitamin olur,yani daha ne kadar ne yiyebilirim..artık yemeyin gerek yok zaten alıyo kilo bebek dedi..kızardım hafifçe :) gülmemek için de zor tuttum..gerçi çok dikkat ediyorum yediklerime içtiklerime,kendim için hiçbir zaman bu kadar sağlıklı beslenmemiştim..ama ister istemez kilo alıyor vücut,zaten kilo bir yana..o ödemler,su toplaması 8.aya kadar hiç bilmezdim ama dedikleri gibi felaketmiş..yine de Allah'ım diyorum sana binlerce şükür,minik kızım sana da teşekkürler,sorunsuz,gayet güzel bir hamilelik geçiriyorum..inşallah da böyle sorunsuz devam eder..bütün dualarımız bu şekilde..


çok az kaldı çooooooooook..inanılmaz heycanlıyım..sadece yatıp kalkamıyorum artık tek başıma :) aynen ters dönmüş bir kaplumbağa gibi bırakın yattığım yerden kalkmayı rahatça doğrulamıyorum bile...

 Böyle işte...Aslı Ç..bir Ankara hamilesinin anıları devam edecek.......... :)

Minik Kuzum.......

 Koca bir 8 ay,hatta birazcık daha fazlası..Allah'ım ne kadar çabuk geçti aslında son haftalara kadar..3 haftadır sayıyorum günleri..Artık dayanacak sanırım gücüm kuvvetim kalmadı sayılır..

 12 Eylül referandum günü işte,yanlış hatırlamıyorsam,bayramın da 3.günü..annemlerdeyiz,yemekten sonra fosur fosur sigara keyfi yaparken hafif bir mide burkulması hissettim..normalde hiç hasta olan narin bir yapıya falan sahip değilim,grip nedir bilmem..ama ne olduğunu anlayamadan söndürdüm illeti..aklımın ucundan geçmiyor bu arada hamile olabilme ihtimalim..yoksa içer miyim,bırakın içmeyi yanına yaklaşır mıyım dumanın..derken işe başladığım ilk gün aklıma girdi bizim arkadaş..zorla alınan bir test,sonrasında hatırladığım merdivenlerden dev gibi topuklu ayakkabılarla ''hamileymişiiiiiim'' diye üçer beşer basamakları atlayarak inişim..ardından kısa bi şok dönemi..ve aklın başa gelişi...aman yarabbim..eee onca içtiğim içki,sigara..ne olacak..ya birşey olursa bu çocuğa şeklinde vicdan azaplarıyla dolu geçecek birkaç haftaya başlangıç..hooop sonra her kafadan bi ses..aynı günü akşamı baba ve halazumuzla birlikte ilk doktora gidiliş,keseyi ve toplu iğne başını görüş :) nasıl bi duygu anlatamam..anlatmaya çalışırım da cümleler uzar,bağlayamam,saçmalarım..en iyisi boşveriim.

 Yemek sonrası o keyif sigaralarına,redbull votkaya,saçma sapan gereksiz yiyeceklere çat diye veda edeceksin deseler inanmazdım ama şu an nasıl içmişim o sigarayı diyorum..sahalara geri dönüş en azından 2 yıl..bilmem nasıl geçecek ki bu iki yıl?kötü anlamda söylemiyorum,gerçekten merak ettiğim için soruyorum..nasıl öpüp koklayacağım,ısırmadan nasıl duracağım,uyuyabilecek miyim korkmadan,nefes alıyor mu,yok üstüne çok yorgan geldi de rahatsız oldu mu,ağladı da duyamadım mı falan filan..babamız okuyunca bunları ''sen mi uyuyamıcan'' dicek kesin :) ama gerçekten uyuyamam ben..ölürüm meraktan..işte annemi şimdi çok daha iyi anlayıp çok daha kuvvetli bir şekilde seviyorum..Emoş'u çok daha fazla..konuştuğumuz konular,yaptığımız geyikler,gittiğimiz mekanlar değişti..herşeyden en önemlisi vücudum :) en başta da dediğim gibi gram bulantım olmadığı için (bikaç hasarlı kusma hikayesini burda yazamayacağım,onlar hariç :)) güzel yedim..iyi ki de yemişim..yaklaşık 10-12 yıldır sabit olan kilom zaten evlilikle beraber oynamaya başlamıştı kiiiii doruğa ulaştık..kollarım ve bacaklarımın değişmediğini söylese de canım Emoş'um ben tüm gerçekleri farkındayım..Dedim ya en az 2 yıl..vay arkadaş,ayvayı yemişim haberim yok..deli gibi spor yapmazsam neyim..

  Boşverelim bunları şimdi,Deren'in doktoruna gelicem..Özgür Hocam..Prof.Dr.Özgür DEREN..kızımızın ismini önceden belirlemiştik ama güzel bir tesadüf oldu..Kendisi bal kaymak bi doktordur..Elleri pamuk gibidir..(her tokalaştığımda aynı şeyi düşünüyorum :)) adam huzur adamı ya..sessiz sakin..inanılmaz sabırlı,her sorduğum saçma soruya inatla ve sabırla gülerek cevap vermiştir..kendimi onun tek hastası gibi hissediyorum,kimseye sanki bize gösterdiği ilgi alakayı göstermiyor,kimseyle böyle ilgilenmiyor..işte meziyeti bu..tabii ki yüzlerce hastası var ama eminim ki hepimiz aynı şeyi düşünüyoruz..

 Beele işte gençler,kısa bi giriş yapiim istedim..Derencik ilerde okuduğunda ''anamın çenesi de maşşallah amma düşükmüş bu ne ya bıdık'' demesin diyerek fazla uzatmıcam..bi dekka bi dekka (Emre'nin bir dakika deyişi) minik kuzu ortalama 2100 kg..boyunu ölçemiyo Özgür Hoca..ayaklarını kafasına dayamış şeklinde fotosunu falan yüklemeyi öğrendiğim zaman hepsini ekleyeceğim..Ort 3500 kg civarı doğarmış..7 haftamız var..


Cuma büyük gün..kontrole gidiyoruz..çok heycanlıyım çoooooooooooooook..Allah'ım sen tüm bebekleri tüm anneleri koru..Kızım dayan az kaldı :)

En çok geceleri yüzüstü yatmayı özledimmmmm............