Nasıl bir illetmiş ki bu puppp hala peşimi bırakmadı..nerdeyse 2 aylık olacak minik kuş ama ben hala delicesine kaşınıyorum...ooooooof oof..neyse bakalım ne zaman geçecek..
Zaman ne kadar çabuk geçiyor,47 gün oldu ama farkında bile değilim nasıl oldu?belki de sürekli Deren'le ilgili birseylerle meşgul oldugum için..bilmem..ama süper bir duygu,tarifi imkansız,deliriyorum :) özellikle de yalnız kaldığımız zamanlar :) artık anneannemiz evine gitti,biraz yalnız takilacagiz..dün 7 saat kadar takıldık mesela..biraz kangurusuna koyup dans ettim kizimla :) çok eğlendik kakara kikiri,biraz ana kucağına koyup mutfağa götürdüm etrafı toparladık,ufak çapta bir ütü macerası geçirdik...tabi bunlar yazdığım kadar kolay olmuyor,ağlama anında ben hemen oynamaya başlıyorum,Deren de anında susup pür dikkat beni izliyo,bu onu bi 15-20 dk goturuyo..böyle böyle derken aksam babamiz geldi İstanbul'dan,babali kizli biraz oyundan sonra uyuyakaldi ikisi de..ben de ortalığı,deren'in kıyafetlerini toparladım,bugün Dr kontrolumuz var,dışarı çıkacağız,ufakligin çantasını hazırladım,hepimizin kıyafetlerini çıkardım,hazırladım ki zaman kaybı olmasın..derken tam yatacakken acikti ufaklik tekrar cop cop ve gaz seansı derken saat 2 oldu..ancak yatabildim..4 de tekrar uyandık..cop cop ve pıt pittan sonra tekrar yatış ama saat su an 7 ve ben cin gibiyim.çünkü derenin tırnaklarını kestim uyurken..oooof kan ter icinde kaldım ne zor is yahu..iste böyle,birazdan kahvaltı hazırlayıp emosu uyandırmam gerek ki erkenden yollara düşelim ..
Bu arada Özgür Deren'e de gideceğiz kontrole,Deren'cik i gorecekleeeeer :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder