Bağırıp,etrafa çatasım var..garip bir psikoloji içindeyim..
Deren'le ayrılacağız 5 hafta sonra..ben işe,o anane yahut babanneye..ya da dönüşümlü olacak işte bilmiyorum..şimdilik kimse paylaşamıyor..bakalım neler olacak?annemle başlarız sanırım..
Ben her iki annemin de canıyım kuşkusuz,Deren de onlar için candan daha da can..biliyorum belki benden bile daha iyi bakacaklar..ama çok kötüyüm...fena bir durum..pek fena..Çok alıştım tüm gün onunla birlikte olmaya,oooooohh istediğimiz gibi herşeyi yapmaya,uyumaya,boğuşmaya,banyo seanslarına,alışverişlere,küçük oyunlara..yine yapacağız ama sadece hafta sonları..çünkü ben işten gelene kadar kızım uyumuş olacak muhtemelen..bu çocuk olayı zor,g.tüne güvenmeyen yapmasın,kendime hakim olamıyorum neler yazasım var neler bilemezsiniz..bi de ikinci ne zaman diye soruyorlar..çok beklersiniz..
Kendi bebeğimi kendim büyütemeyeceğim...acı..
Annem ve babama inanamıyorum özellikle anneme..bizi nasıl büyütmüşler o devirde,hiçbir istediğimizi iki etmeden hem de..gecenin köründe gözleme isterdik,kalkar yapardı üşenmeden,hem de yufkayla falan da değil....ucundan yiyip bırakırdık,biz yatardık o evi toparlayıp ertesi günün yemeklerini yapardı bir de..sonra da sabahın köründe tekrar işe,tüm gün ayakta o kocaman kağıtlara yapılan çizimler,ufacık maketler...çocukken hatırlıyorum o maketlere bakarak rüyalara dalardım,nasıl enteresan gelirdi o minicik ağaçlar,arabalar,binalar..Kayınvalidem desem o da farksız, tam 3 çocuk..ikisini de zaten çok seviyorum ama Deren olduktan sonra o kadar anladım ki kıymetlerini..özellikle annemin..eskiden de çok dikkat ederdim ama şimdi kırk kez düşünüyorum yanlışlıkla kalbini kırmamak için...öff bile dememek lazım gerçekten onlara.... Şimdi ben de öyle olacağım,Deroş ne isterse yapacağım :) belli bir ölçüde diyelim..şımartmadan...
Yine de şükür herşeye..ama canım çok sıkkın a dostlar....hiçbiryere gidesim yok..
