26 Haziran 2011 Pazar

İlk acil hikayemiz..

40. Gün Deren'ime çok uğurlu gelmedi..ikinmalari çok arttı,ağlamadı ama huzursuzluğu tavan yaptı..baktık ki sonu yok cocuk gercekten kötü aldığımız gibi Güven Hast'ne götürdük,zaten doktoru da orda..acilden giriş yaptık ama ben öyle heycanli gitmisim ki disardan biri olarak görseydim Allah korusun buyuk problem var zannederdim.şort,tshirt,terliklerle evde oturduğum gibi armişim kendimi disari,hastanede kendimi görünce aynada kendime geldim :)

Neyse..doktor hnm bizi aldı içeriye,derdimizi anlatmaya çalıştım.huzursuz olduğunu,çok ikindigini,poposunda çatlak olduğunu,kakasini randimanli yapamadığını falan anlattım..mama almadığını sadece anne sutuyle beslendiğini söyledim çünkü mama alan bebeklerde daha çok gaz problemi olurmuş..neyse bizim kız arabada öyle bir uyumuş ki sanki ben uyduruyormuscasina onca şeyi misil misil uyumasına devam etti..neyse ki altını actim,öptüm,kokladim uyandırdım..birkaç öneriden sonra doktor böyle durumların her bebekte olabileceğini söyleyip ''gliserin yaparız rahatlar,siz hemşire odasına gecebilirsiniz'' diyerek bizi yönlendirdi..neyse hemşire odasına geçtik,bir baktım fitil!!!!aman yarabbi hem de kocaman..eyvah dedim bizim minik birazdan ciyaklayacak..bakamadım bile..hastaneden çıkıp arabaya bindiğimizde fitilin etkisi coktan kendisini göstermişti...

Banyo yaptırıp,rahatlamasını sağladım su an uyuyor ama ikinmalari geçmedi :( yine 5de uyandık
yine zombi gibiyim..olsun..herseye deger!!!

Hiç yorum yok: