Arkadaş..

Duramadım yazmadan..Hani yoğundun Aslı..kırdın zincirlerini demezler mi adama..

Saat olmuş nerdeyse 5,şube boşalmış,yeşil çayımı almışım,tüten dumandan etrafa tarçın kokusu yayılmış,benim Jo Malone English Pear&Freesia ile bütünleşmiş..Şubedeki yoğun insan kokusunu bir nebze hafifletmiş..Derkeeeeeeennn arkadaşım bütün bir güzelliği tek bir cümle ile dağıtmış..tüm bu güzelliklere rağmen :)..''Aslı sen ne tür bir insansın?''

''Ne tür olmamı istersin?'' dedim..

Güldü...

1-Dürüstsün,hem de herkesin gözü kapalı güveneceği kadar
2-Sabırlısın beni delirtecek kadar
3-Bazı bazı buz gibisin yanına yaklaşamayacak kadar
4-Bi de tuhaf zevklerin var,kova burcu insanısın işte tipik diye ekledi devam etti..şimdi hepsini yazamayacağım..

Çok severim kendisini,tatlı kızdır..doğru da söyledi de olay nerden buraya geldi onu hatırlayamadım şu an..Neyse..Çok oralı olmadım..sonra daldım kendi kendime..


Aslında uyuz ötesi biri olabiliyorum,çok nadir sinirlenirim ama delirdiğimde kalp kırarım,sonra üzülürüm iş işten geçer..Çiçeği burnunda anneyim ama vicdan azabı duyuyorum zaman zaman..Deren'i ihmal ediyormuşum gibi geliyor..Hafta sonları mesela,çünkü beynim cuma akşamından pzt sabahına kadar annem gelene kadar yani Deren'den hiç ayrılmamam gerektiğini söylüyor..Bir yandan da kendim için yapmak zorunda olduğum işler gelip kamp kuruyor beynimin diğer köşesine..Hoop diye geçiyor h.sonu..Nasıl geçtiğini anlamıyorum bile..Yoruldum derken içimden ''Ne yaptın ki?!!'' diyorum..Evde olmak istiyorum..Deren'den ayrılmamacasına..Sonraaa lohusalık zamanlarım geliyor aklıma,deli gibi kaşındığım zamanlar..Aynanın karşısına geçip yandan ''anne bu göbeğim böyle mi kalacak,yok ben bittim,benden bi halt olmaz artık'' diye annemi perişan ettiğim günler..İlk haftalardaki ızdıraplarım,canımı sıkan olaylar..Deren kucağımdayken ''Ya düşerse şu an,kafasını çarparsam ya,ben bu çocuğu büyütebilecek miyim?ya göğüslerim böyle kalırsa,sürekli süt akarsa,ben hep böyle kalırsam!!!''diye geçen binbir türlü..saçma sapaaan düşünceler..

Bak dedim herşey geçiyor Aslı,kızın da büyüdü,dişi bile çıktı..sen eski Aslı olmak üzeresin :) ramak kaldı..

Koşarak eve gitmek istiyorum artık...bugün cumaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Mercimek..

Öyle böyle bir yoğunluk yok şu günlerde başımda..Müşterilere yetişemiyorum,hem ziyaretler hem şube derken kendimden geçiyorum akşama doğru..Bu sebepten gün içinde Deren'i sormak için annemi dahi zor arayabiliyorum..Geçen hafta yine böyle yoğun günlerden birinde ısrarla çalan telefonumun sesinden önemli birşey olduğunu anladım..Arayan annem..

''Aslı Deren'in dişi çıkmış''

Ne!!diş mi..doktor demişti ki daha diş belirtisi yok????

Delirdim tabii ki sevinçten :) Diğer yandan da çok üzüldüm..Yavrum demek ki bu yüzden sürekli uyuklayıp oramı buramı kemiriyordu,cırcır durumları şiddetle devam ediyordu tüm muz kürlerimize rağmen :( ve ben hiçbirşey anlamadım..Öküz Aslı...hiç mi kontrol etmezsin,doktorun dediğine bu kadar mı güvenirsin..

Uzun lafın kısası minik bir prinç tanesi şu an derenin alt damağına konmuş durumda :) kaşıkta hafif tık tık sesleri,parmağımda tatlı bir acı :) artık o minicik mağaranın içine kar yağmaya başlayacak..ufaktan ufaktan..canım yavrum büyüyorsun gözümün önünde,koştururcasına..anan da çalışıyo ki ilerde sen daha güzel bir hayat yaşa,iyi okullara git,güzel,faydalı bir insan ol diye...seni bir seviyom bir seviyom anlatamam :)

zart,zort,zurt

''Hiç kimse İzmir Çipura'sına sazan muamelesi yapmaya kalkmasın''

Yılmaz Özdil'i okuyun arkadaşlar...

Ankara...

Doğduğum,büyüdüğüm,okuduğum,hayatımın şehri (idi) Ankara..

Artık sevmez oldum bu şehri,giderek artan,insanı delirten trafiği,griliği,memnuniyetini giderek kaybeden insanları..sevmiyorum artık bu şehri..Deniz'i olan,insanları gülen,birbirinden günaydını esirgemeyen ''insanların'' olduğu bir şehre gitmek istiyorum..Göçmek istiyorum,sülalecek..hiçbir zaman kötü düşünmeyen,moralini bozmayan ben,artık istemiyorum bu şehri..

Deren'imi başka bir şehirde büyütmek,onunla birlikte yeni yerler keşfetmek,yeniden öğrenmek istiyorum..Minik kuzumun ilerde güler yüzlü,mutlu bir yavru olmasını istiyorum..Büyüdükçe aslında onu ne kadar çok sevip ne kadar çok düşündüğümü,hayatımın merkezinde olduğunu daha iyi anlıyorum..Umarım bütün isteklerim gerçekleşir bambaşka bir hayatımız olur Emoş,ben ve Deroş'un...