Benim hayatımda önemi büyük olan pekçok kadın vardır..Kardeşim,teyzelerim,Esa'm..Ama benim temel direğim annem,beni dünyaya getiren,gözü gibi bakmış büyütmüş,gerçekten iyi yetiştirmiş kadın vardır ki sormayın..Bizi daha doğrusu,hem beni hem kardeşimi zor şartlarda bu günlere getirmiş..hem de 30 yıl boyunca var gücüyle çalışarak..Kendisine duyduğum saygı,sevgi,minnet boyutlarını tarif edemem..
Uzun yıllar boyu çalışırken hep emeklilik günlerini düşündü,diyordu ki artık kafamı dinlerim..!!!!Emekli oldu garibim ama neye yarar..Yine sabahları erkenden uyanıyor (7.30) yine çalışıyor yine çalışıyor..mekan farklı..bu sefer homeofice :) Ne kafa dinlemek ne kafa dinlemek!!!Gerçi o halinden pek hoşnut..h.sonları Deren'i sayıklayarak pazarı zor ediyor..Ama benim vicdanım çok rahatsız ey ahali!Tırnak kadar bebeyi tanımadığım birine de bırakamam,zaten annem müsade etmez buna..Ama akşamları eve gittiğimde annemin ''hiç yorulmadım,tansiyonum gayet iyi,hiçbir sorun yok,sen rahat ol prensesim'' demesi beni tatmin etmiyor malesef...Daha beter üzüyor..Pekala biliyorum ki kendini parçalıyor deren uyuduğunda..Hergün o koca ev tertemiz,heryer toparlanmış,yemek pişmiş..Deren puripak..tüm yemeklerini güzelce yemiş,keyfi yerinde..E nasıl olacak bu iş,anam da atom karınca diil ya mübarek..Sağ kolu Esruş olmasa bunların hiçbirisi olmaz ben biliyorum da elimden gelmiyo işte bişey..Ama bi teyze olayım,o zaman işte adıcam kendimi yiğenime :) ayyyyyy Allahımmm düşünemiyorum yaaaaaaaaaaaaaa :)
Yemek vakti,ot yeme zamanım geldi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder